غدیر، سند زرّین ولایت

حجت الاسلام عباس صادقی

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه امیر المومنین و الائمه علیهم السلام
قال الله تبارک و تعالی: الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا (مائده ـ آیه ی3)
وصیت حضرت محمد(ص) به همه بشریت درباره خطبه ی غدیر:
ای مردم آنچه مأمور به ابلاغ آن بودم و به شما رساندم و این ابلاغ حجتی است بر کسانی که حاضرند و آنهایی که غائب می باشند و کسانی که شاهدند و حضور دارند و آنهایی که حضور ندارند و کسانی که متولد شده اند و یا متولد نشده اند.پس باید حاضرین به غائبین و پدرها به فرزندان تا قیامت این پیام را برسانند.
امام خمینی(ره): زنده نگه داشتن این عید نه برای این است که چراغانی بشود و قصیده خوانی بشود و مداحی بشود. اینها خوب است اما مسأله این نیست. مسأله این است که به ما یاد بدهند که چطور باید تبعیت کنیم. به ما یاد بدهند که غدیر منحصر به آن زمان نیست. غدیر در همه ی اعصار باید باشد و روشی که حضرت امیر(ع) در این حکومت پیش گرفته است باید روش ملت ما و دست اندرکاران باشد.
مقام معظم رهبری: علت اهمیت عید غدیر مسأله ی ولایت است. وقتی برای یک ملت قضیه ی ولایت و حکومت حل شود، دقیقاً آن روز برای این ملت عید غدیر است. روز عید غدیر ولایت اسلامی یعنی رشحه و پرتویی از ولایت خدا در میان مردم تجسم پیدا کردن و این چنین بود که دین کامل شد. روز عید غدیر روز ولایت و روز تعیین کننده ای در سرنوشت جامعه ی اسلامی است.

در اسلام چهار عید وجود دارد که هر کدام تبلور یکی از ارکان مهم اسلام است.
عید فطر: بازگشت به خویشتن از راه پیروزی بر طاغوت نفس در ماه مبارک رمضان است.
عید قربان: بازگشت به ارزش های توحیدی و تجدید عهد با ابراهیم خلیل قهرمان توحید و اسماعیل قهرمان صبر.
عید جمعه: بازگشت به اتحاد و به هم پیوستگی مسلمین است.
و عید غدیر: بازگشت به راه ولایت و رهبری است که پس از توحید از همه ی ارزش های اسلامی بالاتر است و توحید منهای آن بی فروغ خواهد بود.
دورنمایی از غدیر:
ماه ذی حجه سال دهم هجرت، پیامبر اکرم(ص) همراه مسلمانان در مراسم حج شرکت کردند و چون آخرین حج ایشان بود آنرا حجه الوداع نامیدند. پس از پایان مراسم حج، مسلمانان به سوی محل سکونتشان حرکت کردند. پیامبر(ص) و علی(ع) همراه مردم مدینه به سوی آن شهر رهسپار شدند. بیابان غدیر یا سرزمین جحفه چهار راهی بود که مسلمانان از آنجا از همدیگر جدا شده و به سوی مراکز خود می رفتند. راهی به سوی مدینه در شمال، راهی به سوی عراق، راهی به سوی مصر در غرب و راهی به سوی یمن در جنوب. اگر در آن سرزمین فرمان الهی تحقق نمی یافت دیگر اجتماع بزرگی از مسلمانان بلاد اسلامی شکل نمی گرفت و همه پراکنده می شدند. پیک وحی در این سرزمین بر پیامبر خدا نازل شد و این آیه شریفه را نازل نمود:« یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس: ای پیامبر، آنچه از طرف پروردگارت بر تو فرود آمده است به مردم برسان و اگر نرسانی رسالت خدا را به جا نیاورده ای» حقیقتاً این مسأله چقدر مهم است که اگر رسول اکرم(ص) آن را مطرح نکند و مسلمانان را به پذیرش آن فرا نخواند، رسالت خدا را انجام نداده است. پیامبر(ص) با دریافت این آیه فرمان توقف داد. مسلمانان با صدای بلند آنان را که جلو رفته بودند به بازگشت فراخواندند و مهلت دادند تا عقب ماندگان رسیدند. نماز ظهر به جماعت خوانده شد. پس از نماز منبری از جهاز شتران درست شد، پیامبر بر فراز آن قرار گرفتند تا اینکه فرمودند:« ایها الناس من اولی بالمومنین من انفسهم؟ ای مردم چه کسی از همه ی مردم نسبت به مسلمانان از خود آنها سزاوارتر است؟» حاضران گفتند: خدا و پیامبرش داناترند. آنگاه پیامبر آخرین فرمان الهی پیرامون بیعت عمومی مردم با علی(ع) و یازده فرزندش را تا قیامت مطرح و از همگان اقرار گرفت و همه را به پخش این خبر فرمان داد. پس از ابلاغ ولایت امام علی(ع) و یازده امام دیگر، آن حضرت را به جایگاه بلند سخنرانی فرا خواند. دست او را گرفت به گونه ای که زیر بغل پیامبر پیدا شد و فرمودند:« فمن کنت مولاه فعلی مولاه،اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و احب من احبه و ابغض من ابغضه و انصر من نصره و اخذل من خذله».
یکی از جلوه های زیبای غدیر:
از جلوه های این حادثه ی تاریخی آن است که همه ی اقشار جامعه از سفید و سیاه، سرمایه دار و تهی دست، مهاجر و انصار در آن روز بزرگ نقش داشتند و با امیرالمومنین(ع) بیعت کردند و زنان هم بیعت کردند. که زنان از دیدگاه اسلام حق انتخاب دارند. کیفیت بیعت به این شکل بود که مردان خدمت امام علی(ع) می رسیدند و دست در دست آن حضرت گذاشته و می گفتند: السلام علیک یا امیرالمومنین. پس از پایان بیعت عمومی مردان، وقتی نوبت به زنان رسید، حضرت در جلوی خیمه نشست، تشت آبی مقابل آن حضرت نهادند و امام دست مبارک در آن آب تشت فرو بردند، آنگاه زنان مسلمان جلو می آمدند، دستشان را بر آب می زدند و می گفتند: السلام علیک یا امیرالمومنین. و این نکته مهمی است که با نام امیرالمومنین سلام می دادند و برخی مانند ابابکر و عمر و عثمان جلو آمده خطاب به امام علی(ع): بخ بخ لک یا اباالحسن لقد اصبحت و امسیت مولای و مولی کل مومن و مومنه.
غدیر یعنی بیعت با ائمه معصومین علیهم السلام:
در حقیقت غدیر بیعت با ائمه معصومین(ع) از امام علی(ع) تا حضرت مهدی(عج) مطرح شد و برخی فکر می کنند که در روز غدیر تنها ولایت علی(ع) مطرح و مردم تنها با آن حضرت بیعت کرده اند و از امامان معصوم دچار غفلت شده اند، بلکه در روز غدیر طرح جامع امامت پس از رسول خدا تا ظهور و ولایت حضرت مهدی(عج) و دوران پس از ظهور و شهادت و دوران رجعت تا قیامت مطرح بود که امامان و جانشینان پیامبران گذشته فاصله ی میان وفات پیامبری را تا بعثت پیامبر بعدی پر کرده و رهبری مردم را بر عهده داشتند تا انسان ها در هیچ شرایطی بدون رهبر نباشند.
هشدار رسول خدا(ص) در روز غدیر:
رسول خدا به همه مسلمانان در روز غدیر هشدار داد که مبادا تسلیم قدرت طلبان شوند و حماسه غدیر را فراموش کنند. و فرمودند پس از من رهبران فاسدی خواهند آمد که مردم را به سوی آتش جهنم می کشانند و در روز قیامت یاوری نخواهند داشت. ای مردم، همانا خدا و من از آنان بیزاریم. ای جمعیت انسان ها همانا آن رهبران فاسد و اطرافیان و پیروان و یارانشان در پایین ترین جایگاه آتش قرار دارند. آگاه باشید آنان پدیدآورندگان طوماری در مخالفت با امامت علی(ع) می باشند. پس بر همه ی شما لازم است که در آن طومار ننگین بنگرید. اکثر مردم جز اندکی از آن طومار غفلت کردند و همه را از مخالفت کردن و سرپیچی از فرمان امام علی(ع) هشدار داد.
پیامبر (ص) به چند گروه لعنت کردند:
1ـ کسانی که امامت امام علی(ع) را انکار کنند.(والعن من انکره)
2ـ کسانی که امامت امام علی(ع) را غصب کنند.(واغصب علی من جحد حقه)
اسناد حدیث غدیر در نزد شیعه:
هیچ حدیثی در بین مسلمین به اندازه حدیث غدیر، راوی ندارد و اسناد آن در حد کثرت فوق العاده ای می باشد. و این خطبه یکصد و بیست هزار نفر شاهد و مستمع داشته است.
کتب علمای شیعه که حدیث غدیر را نقل نموده اند:
1ـ احتجاج طبرسی.جلد 1. صفحه 66
2ـ التحصین/ سیدابن طاووس.صفحه 454
3ـ عبقات الانوار/ میر حامد حسین هندی.جلد غدیر
4ـ کتاب شریف الغدیر/ مرحوم امینی. جلد 1 از صفحه 12 تا 151 و از صفحه 294 تا 322
کتب علمای اهل تسنن:
1ـ تاریخ خطیب بغدادی.جلد 8.صفحه 290
2ـ الدّر المنثور/ سیوطی.جلد2. صفحه 259
3ـ مسند احمد حنبل.جلد4.صفحه 281
5ـ ینابیع الموده/ قندوزی حنفی.صفحه40
6ـ مناقب خوارزمی.صفحه 130
7ـ تفسیر طبری.جلد3.صفحه428
8ـ تفسیر فخر رازی.جلد3.صفحه636
اسناد ماجرای غدیر و تحریف حقایق:
برای هیچ گروهی از مسلمین توان و دلیلی بر انکار این حادثه و مطالب مهم پیامبر اسلام(ص) در زمینه ولایت علی(ع) نیست. تنها چاره ای که برخی اندیشیده و خودشان را قانع می کنند، توجیه نمودن مطالب و جملات صریح آن حضرت است که با وجود هزاران شاهد و گواه بر اصل واقعه ی غدیر، توجیهات آنان غیر منصفانه و بی اساس است. در اینجا سوال مطرح می شود، اگر سند ماجرای غدیر اینگونه محکم و مسلم است پس چرا برادران اهل تسنن در عمل از آن دست کشیده و حضرت علی(ع) را به عنوان خلیفه ی چهارم پذیرفته اند؟ باید گفت با کمال تأسف دست تحریف از آستین بدخواهان بیرون آمد و برای رسیدن به اهداف شوم خود گفتند: منظور از کلمه «مولی» در جمله «فمن کنت مولاه فهذا علی مولاه» به معنای دوست و یاور است. به راستی آیا شایسته است که رسول اکرم(ص) بیش از صد هزار نفر از اصحاب خود را پس از سفر حج با اینکه در میان آنان زنان و مردان سالخورده بودند در صحرای بسیار داغ در برابر تابش سوزان خورشید نگه دارد و برای آنها خطبه ای طولانی بخواند و فقط برای اینکه بگوید علی(ع) دوست شماست؟ آیا عقل می پذیرد؟ اعلام دوستی با علی(ع) مسأله ای نبود که رسول خدا در مورد آن تبلیغ نکرده باشد. دوستی با علی(ع) آنقدر مهم نبود که خداوند با لحن قاطع به رسولش بگوید اگر انجام ندهی رسالتت را به پایان نرسانده ای. آیا عاقلانه است که به خاطر یک دوستی ساده در بیابانی گرم خیمه درست کنند و به مردم دستور بدهند که با یک دوست بیعت کنند؟ در فرازهای خطبه پیامبر(ص) مطالبی مناسب مقام رهبری علی(ع) آمده نه دوستی با او. مثلاً در فرازی پیامبر(ص) به حاضران فرمود:« الست اولی بکم من انفسکم؟ آیا من از جان شما بر شما اولویت ندارم؟» حاضران فریاد زدند: آری. واژه ی «اولی» معنای کلمه ی مولی را که در حدیث غدیر آمده توضیح می دهد که منظور مقام رهبری است. لذا پیامبر(ص) بعد از این خطبه خطاب به مسلمانان اعلام کرد بر علی(ع) به عنوان رئیس مومنان سلام کنید. سران قوم همچون ابابکر و عمر نیز از لفظ ولی مسأله ی رهبری حضرت علی(ع) را فهمیدند و به او به عنوان نیل به چنین مقامی تبریک گفتند. افراد دیگری همین معنا را فهمیدند. از جمله شاعر معروف آن عصر، حسان ابن ثابت از پیامبر(ص) اجازه خواست تا ماجرای غدیر را به صورت شعر بیان نماید. پیامبر(ص) به او اجازه دادند و او در ضمن اشعار خود این شعر را خواند:
ینادیهم یوم الغدیر نبیّهم نجم فاسمع بالرسول منادیاً
در روز غدیر پیامبرشان آنان را صدا کرد. پس چه زیبا رسول به گوش همگان رسانده در حالی که ندا می کند
یقول فمن مولاکم و ولیّکم فقالوا ولم یبدوا هناک التعامیاً
می گوید کیست مولای شما و کیست سرپرست شما؟ آشکار نکردند آنجا نابینایی را. پس گفتند:
الهک مولانا و انت ولیّنا  ولم تر منّا فی الولایه عاصیا
خدای تو مولای ما و تو سرپرست مایی.و در امر ولایت از ما نافرمانی نمی بینی
فقال له قم یا علی فاننی  رضیتک من بعدی اماماً و هادیاً
پس پیامبر فرمود به او: ای علی به پا خیز که البته من پسندیده ام تو را تا پس از من پیشوا و راهنما باشی
هناک دعا اللهم وال ولیّه  و کن للذی عادی علیاً معادیاً
در آنجا دعا کرد که ای خدا یاری نما و دوست بدار دوستان علی را و دشمن بدار آنکه را با علی دشمن باشد
در پایان رسول خدا(ص) فرمودند: ای حسّان، همیشه روح القدس تو را کمک کند تا وقتی که با زبانت ما را یاری می کنی.
پیام های غدیر:
1.امامت استمرار خط رسالت انبیا است.
2.سیاست از دیانت جدا نیست.
3.دیانت بدون نظام امامت، شیطنت است.
4.تحقق و نسب امامت عظیمترین موضوع دینی است.
5.سخت ترین آزمایشات، امتحان ولایت است.
6.پذیرش واقعه ی غدیر برای منافقین سخت است.
7.منافقین با فریب و کینه ورزی نظام ولایت را آسیب پذیر می سازند.
8.در پناه نظام امامت و ولایت علی(ع) همه ی ارزش های دینی ارزشمند است.
آیات و احادیث پیرامون مسأله غدیر:
آیه هایی که یا مستقیماً به واقعه ی غدیر خم مربوط می شود، یا آیاتی که گویای ولایت امیرمومنان(ع) و اهل بیت رسالت است:
1ـ آیه ی اکمال دین:« الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا» مائده آیه ی 3) امام صادق(ع) درباره ی نزول این آیه می فرمایند:« و کان کمال الدین بولایه علی بن ابیطالب».
2ـ آیه ی اولی الامر:« یا ایها الذین آمنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم» نساء آیه ی59).
3ـ آیه تبلیغ:« یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس» مائده آیه ی 67).
4ـ آیه ی مباهله:« فمن حاجک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع ابنائنا و ابنائکم و نسائنا و نسائکم و انفسنا و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنه الله علی الکاذبین» آل عمران آیه ی 61)
5ـ آیه ی مودت:« قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی» شوری آیه ی 23).
6ـ آیه ی ولایت:« انما ولیکم الله و رسوله و الذین آمنوا الذین یقیمون الصلوه و یأتون الزکوه و هم راکعون» مائده آیه ی55). این آیه ی شریفه از آیات خاص امامت و ولایت علی(ع) به شمار می رود.
احادیث غدیر:
حدیث امامت ـ حدیث باب حطه ـ حدیث تهنیت ـ حدیث ثقلین ـ حدیث خلافت ـ حدیث ردّ الشمس ـ حدیث سد ابواب ـ حدیث سفینه نوح ـ حدیث طیر مشوی ـ حدیث مدینه العلم ـ حدیث منزلت ـ حدیث ولایت ـ حدیث یوم الدار.
حدیث امامت:« یا علی انت وصیی و خلیفتی و امام امتی بعدی»: ای علی تو وصی من، جانشین من و امام امت من پس از منی.(امالی صدوق.ص434)
حدیث باب حطه: در قرآن کریم درباره ورود بنی اسرائیل به بیت المقدس پس از هجرت از مصر آمده است که به آنان گفته شد وارد اورشلیم (شهر خدا) شوید و هنگام ورود به سجده بیفتید و بگویید: (حطّه) تا گناهان شما آمرزیده شود.(بقره ـ58) (اعراف ـ 161). باب حطه یعنی دری که هنگام ورود از آن حطّه می گفتند تا آمرزیده شوند. اینکه اهل بیت در روایات به عنوان باب حطه معرفی شده اند یعنی این خاندان محبت و ولایت آنان وسیله آمرزش و رحمت الهی است. پیامبر اسلام(ص) می فرمایند:« علی بن ابیطالب باب حطه من دخل منه کان مومنا و من خرج منه کان کافرا» (بحار ـ ج4ـ ص9).
حدیث تهنیت: پس از نصب امیرالمومنین(ع) به خلافت، کسانی آمدند و به آن حضرت ولایتش را تهنیت گفتند. و گفتند بر تو گوارا باد ای پسر ابوطالب یا به تعبیر: (بخٍ بخٍ لک یا علی).
حدیث ثقلین: پیامبر خدا(ص) در روز عرفه در مسجد خیف و در غدیر خم در جایگاه والای قرآن و عترت تأکید فرمودند و از این دو میراث گرانبها یاد کردند که پس از خود برجای می گذارد و فرمودند در قیامت از شما سوال خواهم کرد که با این دو یادگار چه کردید؟ آینده نگری رسول خدا(ص) برای رستگاری امت و دوری از گمراهی ایجاب می کرد که راه روشن حق و دین را در سایه قرآن و عترت به امت خویش نشان دهد.
حدیث خلافت: پیامبر اکرم از آغاز بعثت تا واپسین روزهای حیات خود بر خلیفه بودن امیرالمومنین(ع) تأکید داشتند. آنجایی که فرمودند: یا علی! انت الامام و الخلیفه من بعدی (بحارـ ج26 ـ ص349).
حدیث سد ابواب: پس از بنای مسجد مدینه و انتقال پیامبر خدا از خانه ی ابو ایوب به خانه خود که در کنار مسجد ساخته شده بود. کسانی چون علی(ع)، عمر ، ابوبکر، عباس و حمزه نیز در خانه های خود مستقر شدند و از راه مسجد رفت و آمد می کردند و این برای پیامبر خدا(ص) ایجاد مزاحمت داشت. حضرت دستور داد همه ی درهایی که از خانه ها به مسجد باز شده بود بسته شود و برای نماز از در مسجد وارد شوند مگر در خانه ی علی(ع). این سخن برای عده ای گران آمد. حضرت سخنرانی کردند و فرمودند: بستن و باز گذاشتن به امر خدا بوده و من امر او را اجرا کردم.« ان رسول الله امر بسد الابواب الا باب علی» در دعای ندبه می خوانیم:« و السد الابواب الا بابه».
حدیث سفینه نوح: رسول خدا(ص) باز اهل بیت را به کشتی نوح تشبیه کرده است که هر که بر آن سوار شود نجات می یابد و هر که بماند هلاک می شود. در صحیفه ی سجادیه امام سجاد(ع) می فرمایند:« نحن الفلک الجاریه فی اللجج الغامره یأمن من رکبها و یغرق من ترکها»: ما کشتی های جاری در دریاهای طوفانی و امواج شدیدم، هر کس بر این کشتی ها سوار شود آسوده گردد و هر که آنها را ترک کند غرق شود. در حدیث معروف از پیامبر اسلام است که فرمودند:« ان الحسین(ع) مصباح الهدی و سفینه النجاه»
چه غم دیوار امت را که باشد چون تو پشتیبان  چه بیم از موج بحر را که باشد نوح کشتی بان
حدیث طیر مشوی: طیر مشوی به معنای پرنده و مرغ بریان شده است. مرغ بریانی برای پیامبر اکرم(ص) هدیه آوردند. حضرت دعا کرد خدایا محبوب ترین آفریدگانت را برای من برسان تا از این غذا بخورد. عایشه و حفصه حضور داشتند، دعا کردند که آن محبوب خدا پدرشان ابابکر و عمر باشد. ناگهان امام علی(ع) وارد شد و هر دو از آن مرغ خوردند. این حدیث از احادیث متواتر است که از طرق مختلف در کتاب های شیعه و سنی آمده است و این خود گواه فضیلت امیرالمومنین(ع) است.
ارزش های بیکران امیرالمومنین(ع):
پیامبر اسلام(ص) فرمودند: برادرم علی نزد خداوند آنقدر برتری دارد که به دلیل زیادی فضایل و برتری هایش نمی توان آنها را شمرد. آن کس که از فضیلت ها و شخصیت او سخن بگوید و خودش اعتقاد قلبی به او داشته باشد، خداوند گناهان او را که در گذشته مرتکب شده و یا در آینده مرتکب می شود می بخشد هر چند که گناهانش به اندازه گناهان جن و انس باشد. کسی که فضیلتی از فضایل حضرت علی(ع) را بنویسد تا زمانی که آن نوشته باقی است فرشتگان از خدا می خواهند که از گناهان آن شخص چشم پوشی کند و هر کس که به نوشته هایی که درباره ی فضیلت علی(ع) است نگاه کند خداوند گناهان او را که توسط چشم انجام داده می بخشد. سپس به علی(ع) نگاه کرد و فرمود: هر کس به یاد علی(ع) باشد مانند این است که عبادت کرده و خداوند ایمان هر کس را به شرطی قبول می کند که با دوستی و محبت و ولایت علی(ع) همراه بوده و از دشمنان علی(ع) بیزار باشد.
در جایی دیگر پیامبر(ص) فرمودند: ای علی تو مانند سوره ی قل هو الله احد هستی، هر کس که تو را قلباً دوست داشته باشد مثل این است که ثلث قرآن را خوانده باشد و کسی که تو را قلباً دوست داشته باشد و با زبانش هم به تو کمک کند مانند این است که دو ثلث قرآن را خوانده است و کسی که تو را با دل و زبان دوست داشته باشد و با دستش هم کمک کند مثل این است که همه قرآن را خوانده باشد.

دو نکته در مورد مسأله ی غدیر:
1.غدیر موجب ارجمند شدن مقام علی(ع) نشد، بلکه به عکس، علی(ع) و مقامات او موجب رویداد غدیر گردید. جامعیت علی(ع) باعث شد که خداوند به پیامبرش فرمان دهد تا آن حضرت را به عنوان خلیف و رهبر بعد از خود نصب نماید. امام خمینی(ره) در این باره می فرمایند: حضرت امیر(ع) مسأله ی غدیر را ایجاد کرده است. آن وجود شریف که منبع همه ی جهات بوده است، موجب این شد که غدیر پیش بیاید. غدیر برای ایشان ارزش ندارد. آنکه ارزش دارد خود حضرت است که دنبال آن ارزش غدیر آمده است. خداوند تبارک و تعالی که ملاحظه فرموده است در بشر بعد از رسول(ص) کسی نیست که بتواند عدالت را آن طوری که باید انجام دهد انجام بدهد مأمور می کند رسول الله(ص) را که این شخص( یعنی علی(ع)) را که قدرت این معنا را دارد که عدالت را به تمام معنا در جامعه ایجاد کند و یک حکومت الهی داشته باشد، این را نصب کن ... (صحیفه نور.جلد20.صفحه27)
2.غدیر یک مسأله ی همیشگی اسلام است و نشان داد که باید حکومت صالح بر اساس عدل اسلامی تشکیل داد. چنانکه خودش به تأسیس چنان حکومتی اقدام کرد و در اواخر عمر خویش، امیرالمومینین(ع) را که شایستگی برای احراز مقام رهبری حکومت اسلامی داشت، نصب نمود. یعنی علی(ع) نیز باید جانشینی مناسب خود به عنوان ولی امر مسلمین داشته باشد و به همین ترتیب تا امامت حضرت قائم(عج) که همه ی اینها دنباله ی غدیر و امروز که ما در عصر غیبت امام عصر(عج) به سر می بریم، مسأله ی ولایت فقیه دنباله ی همان غدیر است.
ولایت فقیه، استمرار حماسه ی جاودانه ی غدیر:
جهانی بودن آیین اسلام ایجاب می کند که پس از رحلت پیامبر(ص) حکومت دینی آن حضرت تداوم یابد و رهبری امت اسلام پس از او در قالب امامت و ولایت امام معصوم بر عهده ی اولی الامر باشد. غدیر فلسفه ی سیاسی اسلام بود و ضامن تداوم آن اهداف. به همان دلیل که با درگذشت پیامبر(ص) اسلام پایان نپذیرفت و رهبری به دوش امیرالمونین(ع) و امامان دیگر قرار گرفت و در عصر غیبت امام زمان(عج) این رهبری بر دوش صالحترین و آگاهترین رهبران اسلامی است که آن به ولایت فقیه تعبیر می شود. حق سرپرستی امت از سوی ولی فقیه و رهبری مردم در عصر غیبت هم به دلیل نقل و روایی و هم به دلیل عقلی با فقیهان جامع الشرایط است آنگونه که امامن حجت الهی بر مردمند، فقها نیز از سوی ائمه به عنوان حجت بر مردم معرفی شده اند و به تعبیر امام زمان(عج):« فانهم حجتی علیهم و انا حجه الله» می رساند آنان حجت آن حضرت بر مردمند و او حجت خداست بر آنان. بنابراین در عصر غیبت مرجعیت دینی و رهبری سیاسی جامعه ی اسلامی به فقها واگذار شده است که اینان وظیفه دارند در جهت تحقق حکومت اسلامی در جامعه بکوشند و سرپرستی امت اسلامی را عهده دار شوند.
تعریف ولایت فقیه:
ولایت واژه ی عربی است و ریشه ی آن ولی است و ولی در لغت عرب به معنای آمدن چیزی در پی چیز دیگر بدون آنکه فاصله ای میان آن دو باشد. این واژه به معنای حب و دوستی، نصرت و یاری و سرپرستی استعمال شده. از واژه ی ولایت در بحث ولایت فقیه معنای سرپرستی است و مقصود از فقیه در بحث ولایت فقیه مجتهد جامع الشرایط است، نه هر کس که فقه خوانده باشد.
پیشینه ی ولایت فقیه:
از زمان آغاز غیبت کبری آخرین خورشید امامت، بزرگانی در تلالو انوار معنوی آن حضرت پا به عرصه ی وجود نهادند و از چشمه ی پر فیض علوم آل محمد(ص) آن مقدار که ممکن بود بهره گرفتند و عمر خویش را صرف درک و فهم حقایق نمودند. ولایت فقیه از آغاز مورد توجه فقیهان و عالمان دینی بوده است. عالم گرانمایه ملا احمد نراقی در کتاب عواید الایام می نویسد: از تصریح بسیاری از عالمان دین معلوم می شود که ولایت فقیه از مسلمات است. هر آنچه تحت ولایت پیامبر(ص) و امام معصوم بوده و آنان به عنوان زعامت و رهبری بر آنها ولایت داشته اند، فقیه جامع الشرایط نیز ولایت دارد. همچنین فقیه نامور،شیخ محمدحسن نجفی معروف به صاحب جواهر می گوید: بزرگان مذهب شیعه به حقانیت ولایت فقیه حکم کرده اند. ولایت فقیه از مسائل روشنی است که نیاز به دلیل ندارد. کسی که در ولایت فقیه تردید کند طعم فقه را نچشیده و معنی و رمز کلمات ائمه معصومین را نفهمیده است. اگر ولایت عامه فقیه نباشد بیشتر امور مربوط به شیعیان بر زمین می ماند. بر مردم واجب است فقها را برای این منظور کمک و یاری دهند، همانگونه که واجب است معصوم را یاری دهند.
نقش مردم در حاکمیت ولایت فقیه:
به نتیجه رسیدن بعضی از نعمت های الهی دو مرحله دارد: مرحله ی اول ثبوت و تعلق امر الهی به آن نعمت است و مرحله ی دوم اثبات و پذیرش مردم است. حاکمیت ولایت فقیه بر جامعه از این دسته نعمات بوده و به دو امر بستگی دارد. ثبوتاً به نصب الهی و اثباتاً به پذیرش مردم. در مرحله ی ثبوت از طرف خداوند و توسعه ی ائمه ی معصومین با نصب عام به مقام ولایت و زعامت سیاسی جامعه منصوب شده است و مردم در ثبوت ولایت برای فقیه نقشی ندارند و به تعبیر امام راحل(ره) اگر احدی از مردم نیز به کمک فقیه نشتابند و او را در تشکیل حکومت یاری ندهند از منصب خود عزل نمی شود، چراکه منصب آنان از ناحیه پروردگار است و اصل ثبوت و نصب زعامت ارتباطی با مردم ندارد. گرچه وقتی اعلام حمایت نکنند فقها در اصل تشکیل حکومت معذورند، زیرا قدرت تشکیل ندارند. در مرحله اثبات و عملی شدن ولایت و حاکمیت ولی فقیه آرای مردم نقش بسزایی دارد، نقش سرنوشت ساز مردم در حکومت های الهی بلکه در هر حکومتی برخاسته از مردم، حقیقتی تردید ناپذیر است. بنابراین در صورتی فقیه می تواند اداره جامعه را به عهده گیرد که عموم مردم یا خبرگان آنان او را به رهبری برگزینند، زیرا کسی که می خواهد بر جامعه اسلامی حکومت کند باید دارای دو ویژگی باشد: مشروعیت (نصب الهی) و مقبولیت (پذیرش مردم). مشروعیت به حاکم حق حاکمیت می دهد زیرا کسی که حکومتش مشروع نیست حق ندارد بر مردم فرمان براند. اگر چه مقبول آنان باشد. مقبولیت به حاکم قدرت می دهد و کسی که حکومتش مقبول مردم نیست قدرت ندارد به آنان حکم براند هر چند حکومتش از نظر شرعی مجاز باشد.
ولایت مطلقه فقیه در اندیشه ی امام خمینی(ره):
ولایت مطلقه به این معناست که اختیارات حکومتی ولی فقیه در اداره ی کشور تنها درد محدوده ی احکام فرعی نیست، بلکه عین همان ولایت که رسول اکرم(ص) در اداره ی جامعه داشت ولی فقیه نیز دارد. چراکه ولی فقیه بدون داشتن چنین اختیاری با مشکلات فراوان بخصوص در مواقع بحرانی جامعه جنگ و صلح ـ مسائل حاد فرهنگی روبه رو خواهد شد و نخواهد توانست جامعه را اداره کند. تفکیک قائل شدن بین پیامبر و ائمه با ولی فقیه در امر حکومت توهمی باطل و غلط است. چنانکه امام راحل(ره) فرمودند: این توهم که اختیارات حکومتی رسول اکرم(ص) بیش از حضرت امیر(ع) بود، یا اختیارات حکومتی حضرت امیر(ع) بیش از فقیه است باطل و غلط است، ولایتی که برای پیغمبر اکرم(ص) و ائمه(ع) می باشد برای فقیه هم ثابت است و در این مطلب هیچ شکی نیست.(ولایت فقیه.صفحه40 و 112) همچنین می فرمایند: مقبول نیست بین ولات فرق قائل باشیم، زیرا ولی هر کس که باشد(پیامبر یا امام یا فقیه) مجری احکام الهی و اقامه کننده حدود خداوندی و گیرنده ی زکات و مالیات و متصرف در آنها طبق مصالح مسلمین است. مثلاً برای حد زنا پیغمبر(ص) صد تازیانه می زد، امام و فقیه نیز این چنین می کنند. و در گرفتن مالیات نیز یکسان عمل می کنند. بنابراین همان ولایت مطلقه پیامبر(ص) و امامان برای ولی فقیه نیز ثابت است. مگر در مواردی که دلیلی خاص بر خلاف آن وجود داشته باشد. از این رو ولی فقیه به عنوان حاکم اسلامی حق دخالت در امور سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی را دارد(کتاب البیع.جلد2.صفحه467).
دفاع از ولایت فقیه رسالتی فاطمی:
از بهترین کسانی که در راه ولایت امیرالمومنین(ع) که تمام هستی خود را تقدیم کرد، زهرای مرضیه(س) بود. پس از رحلت پیامبر(ص) توطئه سقیفه شکل گرفت و فاجعه آمیزترین پیامد آن انحراف در رهبری و انزوای پیشوای بر حق علی(ع) و خانه نشین شدن وی بود. متأسفانه توده ی مسلمانان با آنکه جریان غدیر را می دانستند در جریان توطئه سقیفه یا فریب زر و زور شدند و جذب جریان حاکم گشتند و یا بدون اتخاذ خط و مشی سیاسی و فکری همپای امواج حرکت کردند و ولایت را تنها گذاشتند. فاطمه(س) به عنوان آگاهترین فرد نسبت به نظرات پیامبر(ص) پیرامون آینده ی اسلام برای دفاع از حریم ولایت شیوه های مختلفی را اتخاذ نمود:
1ـ ترسیم چهره ی زشت توطئه گران سقیفه.
2ـ معرفی امیرمومنان(ع) و بیان ویژگی های حضرت.
3ـ سرزنش آگاهان بی تفاوت.
4ـ ایراد خطبه در مسجد مدینه.
5ـ یاری خواهی از انصار.
6ـ روگردانی از حکومت داران غاصب به هنگام عیادت وی و وصیت به دفن شبانه.
یورش به خانه امامت و شهادت محسن(ع) در این حادثه ـ شکستن پهلوی زهرا(س) ـ کبود شدن بازو و سیلی خوردن ـ تصرف غاصبانه فدک ـ مصیبت هایی بود که به جرم دفاع از حریم ولایت ظرف مدت سه ماه یا کمتر بر روح و جسم زهرا(س) وارد شد که سرانجام بر اثر همین صدمات به شهادت رسیدند.
وظیفه ی امت اسلامی در عصر حاضر:
در عصر حاضر که دشمن به اقتدار و عظمت حاکمیت ولی فقیه پی برده و با شیوه های مختلف در صدد تضعیف برآمده است بر همه ی شیفتگان ولایت و امامت و تربیت شدگان مکتب علوی و فاطمی لازم است با اطاعت از فرامین رهبری نظام و با تقویت بصیرت سیاسی و عقیدتی خود در عرصه هیا مختلف حضور فعال داشته باشند. دفاع از ولایت فقیه دفاع از کیان اسلام ناب محمدی(ص) است که فاطمه(س) سنگربان آن بوده و این گفته سلاله ی پاک زهرای اطهر(س) حضرت امام خمینی(ره) همواره آویزه ی گوشمان باشد که فرمودند: پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیبی نرسد.(صحیفه ی نور.جلد 9.صفحه 171) به راستی چه حصار محکمی چون ولایت فقیه می تواند مرزهای اسلام را در مقابل دشمن حفظ کند؟ 
اللّهم عجّل لولیّک الفرج
روحانی مستقر در شهر حسن آباد جرقویه علیا
11/09/1388 ـ 14/ذی الحجه/1430