آش شولی ـ گوشتی. به آن «آش دو آتشه» هم می گویند. غروب تکه ای گوشت همراه عدس و نمک را در قابلمه ی آب ریخته در تنور می گذاریم. آخر شب بعد از پخته شدن، گوشت را می کوبیم و دوباره در قابلمه ریخته و در تنور در حالی که حرارت کم دارد، می گذاریم. صبح روز بعد آماده ی خوردن است.
به دلیل این که دو بار در آتش گذاشته می شود به آن «آش دو آتشه» هم می گویند.
شهربانو فاطمی
آش سِرباری سُوزی (سبزی). بعد از جوش آمدن آب، قدری ارزن پوست کنده، عدس و برگ چغندر یا اسفناج خرد شده را در آن می ریزیم. اگر برگ چغندر یا اسفناج در دسترس نباشد از گیاه موچّه (گیاهی خودرو که در گندمزار سبز میشود) استفاده می کنیم. بعد از پخته شدن، هنگام خوردن، دوغ یا کشک یا قره قوروت به آن می افزاییم.
شهربانو فاطمی
اشکنه. دو تخم مرغ را در آب هم می زنیم. به آن رب انار، روغن، تخم گشنیز و مازنجوش آسیاب شده، زردچوبه و یک قاشق شکر می افزاییم. سپس همه را با هم می پزیم.
شهربانو فاطمی
آش جو. عدس، جو، قره قوروت، چغندر کوبیده به اندازه یک تخم¬مرغ، برگ چغندر یا اسفناج به مقدار زیاد را با هم در قابلمه ریخته می پزیم.
شهربانو فاطمی
اوسال. به معنای آبسال است. قبل از عید نوروز چغندر که به صورت ورق ورق در آمده در آب می پزیم. بعد از سرد شدن، مقداری برگه و آلوچه و انجیر ـ که خشک هستند ـ و نیز قره قوروت در آن می ریزیم.
در ایام عید بعد از خوردن گندم شاهدانه، از آن می خورند.
شهربانو فاطمی
آروغن. یکی از غذاهای سنتی حسن آباد آروغن است.
مواد لازم
خرما خشک، مغزهای پسته، بادام و ادامه مطلب...
ابراهیمی، سید سلیمان. سید سلیمان ظاهرا در عنفوان جوانی به علت نامعلومی حدود سال 1300ش حسن آباد را به قصد صغاد ترک کرد. او از همسر حسن آبادی خود (که در همان سال های ابتدای زندگی ادامه مطلب...