استفاده از تکنولوژی نانو در جشنواره هنر محیطی
در گاوخونی (26 - 28 فروردین 1388)
احمد نادعلیان - هنرمند محیطی و مجری این جشنواره – در مورد این جشنواره توضیحاتی داد که گزیده ای از سخنان او را از نظر می گذرانیم:
- این جشنواره با حضور 40 هنرمند شامل 15 هنرمند بومی اصفهان، 5 مستندساز و خبرنگار و 20 هنرمند از دیگر نقاط ایران، از 26 تا 28 فروردینماه در اطراف تالاب گاوخونی اصفهان برگزار خواهد شد که میزبانی این هنرمندان را شهرداری ورزنه و حسنآباد جرقویه برعهده دارند.
- این بار بر خلاف دورههایادامه مطلب...
بازیهای سنتی
برگرفته از پایان نامه خانم مولود جهانگیری
در بازیهای مخصوص حسن آباد در گذشته بازی ای به نام بازی گو بوده است و شیوه انجام این بازی بدین صورت بوده است که: با پیچاندن تکهادامه مطلب...
ختم صلوات
برگرفته از پایان نامه خانم مولود جهانگیری
مراسم ختم صلوات در حسن آباد به این طریق انجام می شود که صاحب نذر روزی را معین کرده، از عدهای از همسایه ها و آشنایان خود دعوت می کند که به منزل او بیایند. وقتی مدعوین حاضر شدند، همه دور هم نشسته سپس یک کاسه نخود می آورند. در این ختم به نیابت از چهارده معصوم 14000 صلوات می فرستند. به طور مثال اگر 14 نفر دور هم جمع شده اند، به هر نفر 10 نخود داده می شود و فرد مذکور برای هر 100 صلواتی که می فرستد 1 نخود کنار می گذارد. (گفتگو با آقای مصطفی جمشیدی، تابستان 1386)
سؤالهای قدیمی
حسن آبادی الاصل
در سفر به حسن آباد ترک موتور یکی از اهالی نشستم و به جاهای مختلف می رفتیم. به افرادی که برمی خوردیم، مقید بودند دو سؤال از موتورسوار بپرسند. حتی شخصی که چند دقیقه قبل، او را دیده بودیم، دوباره همان دو سؤال را می پرسید: کاد بوی؟ شِیَ کا؟ جالب اینجاست که موتور سوار تقریبا همیشه جواب بی ربط می داد یا دروغ می گفت. این عادتها در بسیاری از جاها، قدیمی شده و کنار گذاشته اند اما در آنجا... .
وقتی سفرم به روز دومادامه مطلب...
وزن و ابزار آن
محمود صادقی (علی محمد)
انواع ترازو
در حسن آباد ترازو و به زبان محلی «ترازی» انواع گوناگون داشت. بعضی انواع آن عبارت است از: ترازوی چرمی، ترازوی آهنی و قپان. چه بسا انواع دیگری نیز داشته است.
بارهای گندم، جو، پنبه و مانند آنها را با ترازوی چرمی می کشیدند یا اینکه با کیل اندازه گیری می کردند و در نهایت یکی از کیلها را می کشیدند و هرچه بود جمع می زدند. امروزه باسکول و ترازوهای دیجیتالی جای ترازوهای قدیم را گرفتند.
جنس کفه هایادامه مطلب...
تفریحات نوروزی(2)
تبه های ماسه ای
حسن صادقی (طاهر) و رسول صادقی (محمود)
یکی از تفریحگاههای چشم نواز در حسن آباد، تپه های ماسه ای است. مسافران نوروزی در عید سال 1388 و اهالی منطقه از این زیباییهای طبیعی استفاده کردند و شترسواری و اسب سواری یکی از برنامه های امسال بود. این برنامه از سوی شورای اسلامی روستای خاراادامه مطلب...
تفریحات نوروزی(1)
آتشکده، جاپاحضرت، چشمه
رسول صادقی (محمود) و حسن صادقی (طاهر)
در عید سال 1388 جاذبه های گردشگری حسن آباد شاهد حضور گردشگرانی از این شهر و از شهرهای دیگر ایران بود. آتشکده (که قدمت ساختمان آن به پیش از اسلام آوردن مردم منطقه باز می گردد) و جا پا حضرت و چشمه، پذیرای حضور مردم بود.
ارائه ی تصاویری از گوشه هایی از تفریحات را مناسبادامه مطلب...
سیزده بدر در حسنآباد
حسین جمشیدی (علی)
14/1/1388
در حسن آباد نیز مثل بقیه ی جاهای ایران عزیزمان ، روز 13 فروردین ماه روز پر نشاط و سرشار از حرکت و پویایی برای تمامی اعضای خانواده ها است. بیشتر خانواده ها جمعشان جمع است چرا که ساکنان حسن آباد که به دلیل کار و... در سایر شهرها و مناطق سکنی دارند، در این چند روز تعطیلی گرد هم می آیند و علاوه بر دید و بازدید در سیزده به در سفر خانوادگی جالبی را هر ساله تجربه می کنند.
معمولا از شب قبل برنامه ریزیادامه مطلب...
به کارگیری اینترنت در اقتصاد حسن آباد
طباطبایی
هرچه زمان می گذرد، اینترنت در میان اقشار مختلف، جایگاه بیشتر پیدا می کند. امروزه بسیاری از اجناس از طریق فروشگاههای اینترنتی خرید و فروش می شوند. در عین حال می بینیم این ابزار پیشرفته، در فروش تولیدات حسن آباد هیچ نقشی ندارد. باید کاری کرد که کم کم حسن آباد برای عرضه ی تولیداتش به این ابزار رو آورد تا اقتصاد آن بیشتر رونق پیدا کند. در آینده ی نزدیک، روشهای سنتی در خرید و فروش جوابگو نخواهد بود و کسانی موفق ترند که بتوانند از طریق اینترنت، کالای خود را عرضه کنند.
در گام نخست جا دارد وبلاگی به تولیدات حسن آباد اختصاص یابد و در آن، نام کالاها و نام تولیدکنندگان با آدرس و شماره تماس آنها در معرض دید همگان قرار گیرد.
به امید روزی که همه ی فروشندگان، وبلاگ اختصاصی داشته باشند.
غذاها و آشها در گذشته
بخشی از پایان نامه خانم مولود جهانگیری
در گذشته، بخش زیادی از محصولات کشاورزی حسن آباد را ارزن، جو، شلغم و چغندر تشکیل می داده و مانند امروز گندم و برنج کشت نمی شد. به همین جهت مردم بیشتر از آنچه خود در مزارعشان کاشته بودند در تهیه غذاهایشان استفاده می کردند. از آن جمله می توان به آش ارزن، آش جو، آش شلغم، آش پلویی، آش ترشی (به آش قارا می افزودند) و آش شولی ـ گوشتی اشاره داشت که به آش شولی ـ گوشتی، آش دو آتیشه هم می گفتند؛ زیرا شیوه تهیه این آش به این شکل است که مواد لازم را با گوشت در تنور می گذارند تا پخته شود. سپس آن را کوبیده و بار دیگر در تنور قرار می دهند. از آنجا که این آش دو مرتبه پخته می شود به آن دو آتیشه می گویند. (مصاحبه با خانم ربابه جمشیدی، تابستان 1386)