ابراهیمی، سید سلیمان. سید سلیمان ظاهرا در عنفوان جوانی به علت نامعلومی حدود سال 1300ش حسن آباد را به قصد صغاد ترک کرد. او از همسر حسن آبادی خود (که در همان سال های ابتدای زندگی مشترک درگذشت) دختری به نام فاطمه داشت که هنگام مهاجرت، دختر خردسال و باغ و زمین کشاورزی خویش را به اقوام و خویشان خود (ظاهرا به برادر همسر خود) سپرد.
سید جوان یکی دو سال در صغاد می ماند و همسری به اسم مشهدی رقیه اختیار می کند. سپس به دعوت مردم سده (از روستاهای اقلید) به این روستا می رود و تا آخر عمر در این روستا سکونت داشته است. در 21 رمضان سال 1312ش در همان روستا دعوت حق را لبیک می گوید.
سید سلیمان در حدود 15 سالی که در خارج از حسن آباد زندگی می کرده صاحب دو پسر و چهار دختر می شود. تنها فرزند ذکور ایشان که از او فرزندی به جای ماند، سید عبدالحسین ابراهیمی است. ایشان هم در رمضان سال 1379ش بین نماز ظهر و عصر در حسینیه ی شهر سده به رحمت ایزدی پیوست. سید عبدالحسین کر و لال بود و ظاهرا این نقیصه در این خاندان ارثی است.
سید سلیمان و سید عبدالحسین در منطقه ی سرحد بسیار معروف و مشهور بوده و هستند اما متأسفانه در حسن آباد هنوز به اقوام و آشنایان آنها دست رسی پیدا نکرده ایم.
بعضی از اقوام ایجاد درگیری و حتی قتل و جرح توسط برادران یا برادر سید سلیمان (با حکام منطقه) را عامل خروج ایشان از حسن آباد می دانند و بعضی دیگر دعوای خانوادگی را باعث قهر سید سلیمان می دانند.
سید سلیمان ظاهرا با سیدمیرزا (بک میرزا) و سید رضا طبایی (که هر دو از حسن آباد به سمیرم مهاجرت کرده اند) روابط نسبی داشته است و با سید محمد فاطمی (ارمک) رابطه ی سببی داشته است. سیده فاطمه دختر اول ایشان با سید محمد فاطمی (ارمک) ازدواج کرد که ثمره ی آن سید حسن و نادرقلی فاطمی (سیدثانی ارمک) است که هر دو در سده ساکنند.
ظاهرا از مرحوم سیدسلیمان باغی در حسن آباد باقی مانده که به باغ سید سلیمان یا باغ سلیمانی معروف است. برای سید سلیمان کرامت نیز نقل می کنند. یکی از دو پسر سید عبدالحسین (سید علی) در سحرگاه دهم ماه مبارک رمضان در سال 1387ش دار فانی را وداع گفت و به دیدار حق شتافت و اکنون از سید عبدالحسین تنها یک پسر به نام سید عباس (پدر من) باقی مانده است.
                           سید محمدرضا ابراهیمی