قاسم اَمَدا. او فرزند میرعماد است. نام و لقب سید قاسم را به دو صورت «قاسم اَمَدا» و «قاسم حَمَدا» (در حسنآباد تلفظ حرف‌های «ح» و «ه» مانند عربی است و «حمدا» را با «ح» تلفظ میکنند.) تلفظ می¬کنند. علت این لقب آن است که او مدتی در احمدآباد سکونت داشت. شاهد این¬که « امدا» و «حمدا» به احمدآباد اشاره دارند، این قضیه است که شاعری احمدآبادی به نام کربلایی حسین آزادی (ح 1260 ـ 1333ش) در باره ی یکی از اهالی حسنآباد شعری طنز سرود. شاعری حسنآبادی به نام ملاعلی قیصری قصیدهای در جواب او با این مطلع سرود:
ای حسین ای که بود منزلت اندر حمدا
چشم و گوش باز نما تا که دهم بر تو ندا
این شعر را نیز به صورت «اندر امدا» نیز شنیده¬ام. (ر.ک: گرکویه سرزمینی ناشناخته برکران کویر، ص 377 ـ 384.)
هنگام ملاقات با مرحوم سید علی فاطمی (م1381ش) ایشان در اثر کسالت، چندان نای صحبت نداشت. وی به طرف احمدآباد اشاره کرد و فهماند که منظور از «قاسم امدا» آنجا است.
آقای سید یحیی آزادی ـ از سادات چشمه¬عرب ـ می گوید: حدود سال 1340 از هم زبان های حسن آبادی ها می شنیدم که «احمدآباد» را «امدا» تلفظ می کردند.
سید حسن فاطمی موحد
