هزینه های زیاد برای اموات!
همشهری
در شهر حسن آباد مانند خیلی شهرهای دیگه، بعد از برگزاری مراسم ختم اموات، در قبرستان و در جوار قبر میت هم یه مراسم کوچیکی برگزار میشه. گاهی هم عصر پنج شبه بستگان یه میتی اطراف قبرش چند تا پتو پهن می کنند و مراسم روضه ای برگزار می کنند. برخی همشهریان با این کار موافقند و برخی نه و برخی هم بی تفاوت.
به نظرم اگه رسم بشه که حداقل مراسم چهلم و سالگرد اموات را فقط به همین شکل مختصر برگزار کنند بهتر باشه. ممکنه در ابتدا مردم این کار را بی احترامی به میت یا وهن به اقوام نزدیک میت به حساب بیارند اما به مرور زمان این قبح از بین میره؛ چون قبحش صرفا به خاطر مرسوم نبودنشه و الا هیچ دلیل عقلی و شرعی نداره.
شاید خود میت هم راضی نباشه که برای برگزاری مراسم چهلم و سالش این همه هزینه بشه؛ آب و برق و گاز یه مسجد مصرف بشه، اطرافیان میت متحمل هزینه هایی بشند و گاه سر پرداخت مخارج با هم حرف و حدیث داشته باشند و گاه کدورت های چندین ساله را به دنبال دارد که خدا و پیامبر به آن راضی نیستند. اما میشه با برگزاری یه مراسم ساده در جوار قبر میت سر و ته قضیه را جمع کرد.
اون چیزی که میت بهش نیاز داره برگزاری مراسم آنچنانی با این هزینه های سنگین و چشم و همچشمی ها نیست. اگر واقعا ما در فکر میت هستیم ـ نه آبرو و شخصیت پیدا کردن خودمان ـ بهتر است این هزینه ها و حتی کمتر از آن را به فقرای شهرمان که کم نیستند، بدهیم و ثوابش را به روح او اهدا کنیم و نیز با هدیه ی خواندن فاتحه و قرائت قرآن، روح او را شاد گردانیم.
قبلا مطالبی در مورد هزینه برای اموات در این وبلاگ بود. اینجا و اینجا را کلیک کنید.
