رفتارهای ناپسند ما به پای اسلام
سید حسن فاطمی
کاری نکنیم که رفتارهای ناپسند ما به پای اسلام گذاشته شود و سبب نیش زدن کافران شویم. نمونه ای از آن، تاخیر ازدواج ها برای اموات است. در حالی که از نظر اسلام برای نزدیک ترین افراد لازم نیست ازدواج به مدت یک سال تاخیر افتد. حتی گاهی تاخیر حرام است؛ مثلا در جایی که شخص به خاطر ازدواج نکردن به گناه افتد. تنها زن به خاطر مرگ شوهر به مدت چهار ماه و ده روز ازدواج نمی کند و دیگران مانند فرزند و برادر و خواهر و... لازم نیست عده نگه دارند!
این کار ما سبب شده که موبد رستم شهزادی ـ رئیس سابق انجمن زرتشتیان تهران ـ در مصاحبه ای به مسلمانان طعنه بزند و غیر مستقیم بگوید: ما که برای اموات عزا نگه نمی داریم برتریم. متن سوال و جواب از شهزادی:
«پرسش: آقای موبد، اگر یه کسی خدابیامرزی بشه (از دنیا بره) و اطرافیاش بخوان یک جشن شادی مثل عروسی برگزار کنن تا چه مدت باید حرمت نگه دارن؟
پاسخ: البته هیچ جایی ننوشته بسته به عاطفه و احساسات اهل خانواده هست ولی باز در کتاب پهلوی به ما دستور داده شده که هیچ وقت زنده ها را فدای مرده ها نکنیم یعنی برای خاطر یه مرده که فرضا سالش نخوندیم (سالش نشده) اگر ما مجبوریم دختر یا پسرمونو عروس یا داماد کنیم و اگر وقت بگذره ممکنه دیگه فراهم نشه لزومی نداره که دیگه ما مراعات مرده بکنیم و زنده هارو فدای مرده کنیم و این رو در نظر داشته باشیم که هیچ وقت زنده هارو نباید فدای مرده ها کرد.»
یک نمونه
ازدواج امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) شانزده یا هفده روز بعد از وفات خواهر حضرت زهرا(س) یعنی رقیه بود. (امالی، شیخ طوسی، ص 43؛ بحار الأنوار, علامه مجلسی، ج 43، ص 97؛ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج 20، ص 240.) جالب آنکه رقیه کودک نبود بلکه زنی بزرگسال و حتی دارای فرزند بود.
به نظر شما بهتر نیست به جای تاخیر ازدواج، که هیچ فایده ای برای مرده ندارد، ثواب این کار را به مرده اهدا کنیم و نیز طعنه ی دیگران را نداشته باشیم؟