انشاالله به مذاق بعضی ها بر نخورد!
گل مراد
کی کنم باور که این جا حسنواست؟!
حسنــوا کــی در خور این ماجراست
بعـــد صـــد ســال از وفات گل مراد
آرزوهـــا داشـت بــــا ســلطــان داد
گفـــــت یـــــارب گل مراد ساده ام
من رفیـــــق و آشنــــــــای جــاد ه ام
ای خـــــدای مهــــــربان جـرم پوش
بـــر من بیـــچاره عمـــری تازه نوش
بعــــــد کلــــــی التـــماس و التــجا
نامــــــه ای از سوی حـــــق آمد ورا
نامـــــه ای با خط خوش از سوی یار
چــــون بخوانی جـــــان تو گیرد قرار
این همـــــــــه در پیش ما نالان شدی
همچــو خوشحــالان و بد حالان شدی
فرصــــتی دیـــــگر تـــو را ما داده ایم
سر خـــــوشان اهــــل بــــزم و باده ایم
لاجـــــرم آن گــــل مراد با صفــــــــا
آمــــــد از بــــــرزخ به سوی این سرا
تا که چشمش سوی این وادی فتاد
از تعجـــــب چشــــم او برقی نهاد
گفــت یارب این بلاد حسنواست
یا نمـــــــاد دیگر اسپـــــــانیاست!
کی کنم باور که این جا حسنواست
حسنوا کــــی در خور این ماجراست
آن همـــــــه مردان خوب بی بدیل
کــی سزاوارند باشــن زن ذلیـــــل
آن همــــــــه زنها ی خوب بـــا حیا
از حجـــــاب افتاده اند اینــــک چرا
کی کنـــم باور که این جا حسنواست
حســنوا کی در خور این ماجراست
همچو یک باغی که در فصل خزان
برگ و بــــــارش را برد آب روان
آن همـــــه دالان و هشت تو به تو
برج و بــــــــاروها به دور شهر کو
آن صفــــــای سینه ها و خانه ها
شد بکلــــــــی دور از کاشانه ها
وآن همـه صدق و صفای زندگی
جــــــای آن خالیست با شرمندگی
کی کنم باور که این جا حسنواست
حسنوا کـــی در خور این ماجراست
رشتــــه های محکـــــــم هر ازدواج
سست گشـــته خورده آن چوب حراج
آن همـــــــه اندیشـــه های ناب و شاد
پشــــــم حــــــــلاجی شده در پیش باد
هیچ کـــــــس با دیــگری هم ساز نیست
هیچ کس هم صاحــــــب این راز نیست!
گفــــــت یارب این بــــــلاد حسنواست
یا نمــــــــــاد دیـــــــگر اسپــــانیاست!
کی کنــــــم بـــاور که این جا حسنواست
حسنوا کـــــی در خــــور این ماجراست
گفــت یارب طاقت من طاق شد
چشم من حیـــران دشت و باغ شد
دوست دارم پرکشـــــم تا آن سرا
حکـــــم حق بر تو سزد ما را چرا؟!
وزر او بـــخشیده گشت و پاک شد
گل مراد آن سوی خط در خاک شد
التماس دعا ---- صلوات