سید حسن فاطمی
سفرهایم به حسن آباد کم است. نزدیک پنج سال پیش که این وبلاگ را راه انداختیم، با آقایان: حسن صادقی (حاج تراب) و علیرضا صادقی (دارالقرآن) از طریق اینترنت آشنا شدم. تنها یکی دو بار آنها را دیده ام. تا پیش از کاندیدا شدنشان برای شورای شهر، اگر کسی از من می پرسید: اینها چگونه اشخاصی هستند، باید سکوت می کردم یا اینکه فقط به ذکر فعالیت فرهنگی آنها بسنده می کردم.
هنگام تبلیغات انتخابات شورای شهر، پیام های فراوان برضد این دو نفر در این وبلاگ دریافت کردیم (که البته عمومی نکردیم). برخی تلاش داشتند، راست یا دروغ، ضعف های آنها را برجسته کنند. با خواندن پیام ها نه تنها ارادتم به این دو کم نشد بلکه افزون تر شد؛ زیرا اگر آنها ضعف قابل توجه داشتند، از نوشتن در این وبلاگ، همراه با مبالغه، دریغ نمی شد و سعی می کردند با آب و تاب فراوان، از کاهی کوه بسازند. اما خوشبختانه نتوانستند ضعفی که بتوان روی آن حساب کرد، نشان دهند.
امروز اگر از من در مورد این دو نظرخواهی کنند، بی هیچ تردیدی نظر مثبت خواهم داشت و نسبت به آنها بسیار ابراز ارادت خواهم کرد.
فعالیت چشمگیر و موفق در این شهر (در هر زمینه که باشد) به خاطر حرف هایی که به دنبال دارد و به دلیل قدرنشناس بودن برخی، نوعی جهاد به حساب می آید....
