این روزها یاد آور پذیرش قطعنامه ی 598 از طرف ایران اسلامیست(27 تیرماه 1367) انگارکسی می خواهد این سلسله ی سرخ را بجنباند و شوری دیگر در دل ها بیا فریند،پاس می داریم آن همه عظمت و ایثار را و تقدیمشان می داریم:
یــاد مـــردانی بــزرگ
یـــــاد کردی از صفـــا و همدلی
از اتـــــاق و خانــه های کخ گلی
یاد کردی از حضــــــــوری بی مثال
یک سبـــد آلالــــــــه ازجنس وصال
یاد کردی از شقـــایــــــــــق های پاک
یک جهان جان خفته اندر زیر خاک
یاد کـردی از عبـــور از فــــاصـــله
خــــط سرخ عاشــقی در قـــــــــافله
یاد کردی از رهــــــــا گشتن زخویش
بذل جـــــان از بهر یارانست و خویش
یاد کـــردی از تفــــــکرهای نـــــــاب
لـــــحظه های روشنی عیـــــن جواب
یادکردی از غـــــــروب سایـــــــــه ها
یک طلــــــوع روشنــــــــی از واژه ها
یاد کـــردی از تـــــپش با پنـــــــــجره
رد قنــــــــاســــه درون حنـــــــجــره
یــــاد کردی یاد نخلــــی سوختـــــه
صــــد هـــــزاران بر مسیـــــرش دوخته
یادکردی یـــاد بلبــــــل در قـــــفس
حبــــــس آهـــــی سرد از جنس نفس
یاد کردی یــــــــاد مردانی بــــــــزرگ
از اراده کــــــــوه هایی بس ستــــــــرگ
یادکردی یـــــــادی از پـــــــــروانــــه ها
ازفــــــــــروغ و روشنـــــــــی در خانه ها
...
یادشــــــــان یارب همـــــــــیشه یاد باد
وسعت اندیشـــــــه هاشــــــان شاد باد
التماس دعا--- صلـــــوات
