علیرضا صادقی
پیش از هرچیز لازم می دانم تقدیر و تشکر خاصی از جناب آقای فاطمی دوست عزیزم که از سادات جلیل القدر هستند و جناب آقامحمود صادقی داشته باشم که در شهر حسن آباد و شاید هم در سطح منطقه، فرهنگ وبلاگ نویسی را ترویج دادند؛ چرا که قبل از وبلاگ حسن آباد جرقویه وبلاگی وجود نداشت و اگر بود، مورد توجه و اثرگذار نبود.
با در اختیار داشتن فضای آزاد وبلاگ هر کسی می تواند، امور مورد علاقه ی خویش را در زمینه های گوناگون نشر دهد. این آزادی بیان هم می تواند خوب باشد و هم بد؛ بستگی دارد ما چگونه از این آزادی استفاده کنیم.
متاسفانه برخی از این آزادی بیان استفاده مطلوب نکردند. این که دیگران در وبلاگشان چه درج می کنند به شخصیت و هنر خودشان بر می گردد. آنچه بیشتر جای تأسف دارد، گذاشتن کامنت های بی نام و نشان با محتوای غیر اخلاقی است. وبلاگهای واقع نگر، همیشه نگران چنین کامنتهایی هستند؛ که البته این دغدغه بی جا نیست؛ چرا که معمولا خوانندگان متن، پیام ها را نیز می خوانند و گاهی پیام ها در ذیل، جاذبه ی بیشتری دارد و خوانندگان بیشتر.
گاهی کامنت گذاران، نظریات خود را بدون نام اصلی و یا به نام دیگران می نویسند. بماند که اینان اهداف گوناگون دارند. گاهی با نوشتن نظرات تند، لذت می برند که بر اعصاب مدیر وبلاگ یا نویسنده ی مطلب راه بروند هرچند بسیاری مواقع نتیجه ی عکس دارد و لبخند بر لبان مدیر وبلاگ یا نویسنده نقش می بندد و شاید کامنت گذار را جاهل و نادان تصور کند.
همان گونه که زبان، آینه ی افکار و اندیشه های ماست و تا سخن گفتیم، شخصیت ما را می نمایاند، نوشته های ما نیز انعکاس دهنده ی افکارمان است. «تا مرد سخن نگفته باشد / عیب و هنرش نهفته باشد»
منکر خوبی نقد و انتقادهای سازنده نیستیم. انتقاد زمینه ی رشد انسان ها را فراهم می کند. مگر نه این است که همواره با انتقاد از فرزندانمان آنها را تربیت می کنیم؟ اما تلاش کنیم هنگام انتقاد، اهدافی نیکو را در نظر داشته باشیم و نیز متوجه باشیم که انتقاد ما در میان چه افرادی نشر می یابد؟ ممکن است منتقد، قصد نیکویی داشته باشد اما اگر جامعه ای به رشد لازم نرسیده باشد، چه بسا برداشت های نادرست از انتقاد ما در ذهن دیگران خطور کند.
منتقد باید به نقاط قوت نوشته نیز توجه کند. انصاف اقتضا می کند، همانگونه معایب را نشان می دهیم، محاسن را نیز برجسته کنیم تا برای برخی خوانندگان، ذهنیت بی جا پدید نیاید.
پاسخ به سه دیدگاه در مورد مسجد جامع
در مورد مقاله ای که در باره ی مسجد جامع نوشتم، نظریاتی نسبتا زیاد ارائه شد. این حجم از اظهار نظرها نشانه ی توجه بازدیدکنندگان به آن نوشته بود و مایه ی افتخار اینجانب است. باید از لطف و محبت جناب آقای حسن صادقی (طاهر) تقدیر و تشکر ویژه داشته باشم که با علاقه مندی، مطالب این وبلاگ را دنبال می کند و به او ارادت خاص دارم.
این بنده حقیر با توجه هفته مساجد، ایمیلی از طرف اداره ی کل اوقاف در تهران داشتم جهت معرفی اجمالی مسجد جامع بازار. مقاله ای در ده صفحه تهیه کردم  که با مدارک و فیلم ارسال نمودم. سپس مناسب دانستم، خلاصه ی آن را در وبلاگ صادق آل محمد و حسن آباد جرقویه نیز بیاورم.
درست است که حسن آباد قدمت زیاد دارد اما روستاهای مالواجرد و خارا سابقه ی طولانی تری دارند اما از حسن آباد با این نام، سند کمتری از گذشته های دور داریم. شاید دلیلش آن باشد که حسن آباد در گذشته، نامی دیگر داشته و سپس به حسن آباد تغییر نام یافته و متاسفانه تاریخ نویسی نبوده که از زمان پایه گذاری حسن آباد چیزی برای ما بیان کند.
1. آقای همشهری: باید بگویم راز موفقیت هرانسان پذیرفتن انتقاد است من انتقاد خاصی نکرده بودم که شما اشتباه برداشت کردی وگفتید نباید از انتقاد ناراحت شوم. آقای محمود صادقی مطلب از فرد دیگر را اشتباها به نام من ثبت کردند که شما بیان کردی نباید از انتقاد ناراحت بشوم. من برای همه انتقادات دوستان احترام خاصی قائلم و دعاگو هستم.
2. صحرا: توسط خیرین و خود مردم فهیم وعلاقمند به مسجد جامع بازار و با همکاری یکدیگر منزل حاج محمد حاج ابوالفضل را خریداری کردند برای ساخت چند منظوره (مهدیه، مجموعه فرهنگی و مؤسسه قرآنی صادق آل محمد(ص) و...)
مسجد جامع شرافت خاصی دارد و مردم اعتقاد خاصی نسبت به آن دارند و خیلی کمک می کنند چون علاوه بر مسجد جامع بودن پایگاه امام زمان نیز هست و مردم خود چیزهای دیدند و روز به روز به اعتقادشان افزوده شده است.
3. آقای م: گفته بودید که از مسجد چی می خواهی که حالا تعریف از مسجد جامع کردی. باید بگویم دل خوشی من در دنیا پنج چیز است: عبادت خدا، خدمت به خانه خدا یعنی مسجد، دعای پدر و مادر، با اهل بیت بودن و توفیق زیارت اهل بیت و خدمت به خلق خدا. من این پنج چیز را با بهترین مقام دنیا و سرمایه دنیا عوض نمی کنم. اگر خدا این پنج توفیق را همیشه شامل حالم بگرداند شکر گزارم و از خدا ممنونم که بحمدالله تابحال نصیبم کرده و به این خاطر است که من از مسجد جامع نوشتم.
 در پایان از یکایک بینندگان وبلاگ تقدیر و تشکر می کنم بخصوص دوست عزیزم حاج آقا فاطمی و اگر هم افتخار دهید از وبلاگهای طایفه آقا ربیع، موسسه قرآنی صادق آل محمد، مجموعه فرهنگی صادق آل محمد، دارالقران الکریم بازدید نمایید و از نظریاتتان بهره مند شوم، ممنون خواهم بود.