حسن صادقی -طاهر
گویند: سائلی به درب خانه یکی از بزرگان رفت وتقاضایی نمود.ان بزرگ حاجتش براورده ساخت وبه داخل اتاقش رفت درحالیکه بسیار ناراحت بود. نزدیکانش گفتند:چرا اول می بخشی وبعد اندوه مال رفته خود را میخوری میخواستی چیزی به او ندهید. ان بزرگ گفت ناراحتی من از بخشش نبود بلکه از این جهت ناراحت هستم که چرا شخص نیازمند در نزدیکی ما بوده و من از مشکل او بیخبر ، تااینکه مجبور شده به خانه ما مراجعه کند کاش من سراغ اورفته و مشکلش را حل کرده بودم.
اری دوستان روزگاری از گرفتاری نزدیکان ما هم سوال خواهند کرد واز بی تفاوتی ما.
هنوز در راس گرفتاریهای برخی مردم مشکل مالی حرف اول را میزند و انصافا صندوقهای قرض الحسنه در این امر بسیار گره گشا بوده اند.
خطابم به همه همشهریان است وقتی چند روز پیش شخصی را دیدم که در صندوق برای وام 350هزار تومانی چانه میزد در حالیکه یکی از نزدیکانش ده ها میلیون تومان پس انداز بانکی دارد افسرده شدم. نوش جانش ولی کاش به جای پس اندازه بیکاره در بانک ، در قرض الحسنه پس انداز می نمود تا حداقل به یکی از نزدیکان خودش فیضی رسانده باشد.
دوستان : امروزه با کم بضاعت بودن قرض الحسنه ها و بی اعتمادی ما به یکدیگر و در نتیجه ازدیاد کفتارهای نزول خور ، راه سختی را برای خودمان ناهموار کرده ایم.
الحق و الانصاف که قرض الحسنه های محلی و در راس ان صندوق غدیر و صندوق دستجرد حق زیادی بر گردن ما دارند.خدا خیرشان دهد.
حال اهمیت قرض در مذهب و روایات را میگزارم برعهده اهل علم و تصمیمگیری ان را برعهده خودتان
.............................................التماس دعا.................
