زبان بومی
سابقه زبان بومی این شهر به پیش از اسلام باز میگردد. در دهههای اخیر راه یافتن تلویزیون به خانهها، فراوان شدن امکانات آموزش و تردّد به نقاط دیگر، سبب شد که به مرور این زبان رنگ ببازد و امروز برخی، از سخن گفتن با زبانی با سابقه بیش از هزار سال و شاید هزاران سال، ابا دارند و در نتیجه این گویش کهن رو به برچیده شدن است. اگر توان جلوگیری از اضمحلال آن را نداریم، دست کم با ثبت و ضبط دقیق این زبان، به صورت مکتوب و صوتی، آن را به نسلهای بعد انتقال دهیم. نویسنده کتاب «گرکویه سرزمینی ناشناخته بر کران کویر» زبان مخصوص جرقویه را به قلم آورد؛ اما لهجه و کلمات هر منطقه را جداگانه ضبط نکرد. بنابراین جا دارد واژههای رایج در حسنآباد و لهجه مخصوص آن، به سبک کتاب «گرکویه» نوشته شود.