مقایسهی وضعیت امروز حسن آباد با گذشته، یکی از موضوعات این وبلاگ است. جناب آقای حسن قیصری متن مختصر زیر را در 
این زمینه نگاشته. مسلما ایشان به بسیاری از پیشرفتهای حسن آباد اشاره نکرده و امید است خود ایشان یا دیگران، آن را ادامه دهند. به یاد دارم در زمان کودکی (حدود سال 1355) در سفر به حسن آباد وقتی مینیبوس چند کیلومتر از اصفهان میگذشت، جاده خاکی می شد و با رسیدن به حسن آبادِ بیخیابان، مردم برای تماشا سرکوچهها تجمع می کردند. بزرگسالانی در حسنآباد، هنوز اصفهان را ندیده بودند. بعضی نمی توانستند فارسی صحبت کنند، دبستانیها به دلیل نمرهی بیجا ندادن معلمان، شیشههای مدرسه را شکسته بودند و شاید هیچ شیشهی سالمی نمانده بود و ... (فاطمی)
حسن قیصری
یادمان نرود 
در سالهای 50 تا 57 همه مردم حسن آباد فقط یک شماره تلفن را می شناختند. سربازها، حاجی ها و کسانی که به مشهد می رفتند اگر دسترسی به تلفن پیدا می کردند با تلفن 55135 متعلق به مرحوم حاج غلامحسین قیصری (حاج غلام مسیب) تماس می گرفتند و او بزرگوارانه هر جمعه که به حسن آباد می آمد به محض دیدن یکی از نزدیکان تلفن کننده، پیغام را می رساند. امروز مردم حسن آباد و حسن آبادیهای ساکن اصفهان و سایر شهرها چند شماره تلفن و تلفن همراه به نامشان است؟
یادمان نرود
در سال 1350 که به دلیل نبود دبیرستان در حسن آباد، برای ادامه تحصیل به میبد یزد رفته بودم پس از چند ماه با سختی از مدیر 
دبیرستان مفید میبد مرخصی گرفتم تا به حسن آباد بیایم. دبیر زبان دو درس را مشخص کرد که در ایام مرخصی تدریس خواهد کرد و بلافاصله وقتی برمی گردم با چند درس دیگر و قواعدش امتحان می گیرد. لذا من برای خواندن این درسها نیاز به کمک داشتم اما در روستای ما و روستاهای مجاور از افراد محلی کسی وجود نداشت تا اشکالاتم را برطرف کند. بالاخره با توصیه عمو حاج محمود تا جمعه صبر کردم که همکار و استاد ارجمندم جناب آقای عباس سعادت به روستا آمدند و من نزد ایشان رفع اشکال کردم. امروز در حسن آباد و روستاهای مجاور چند نفر تحصیلات بالای از ابتدایی دارند؟ چند نفر سیکل، دیپلم، لیسانس، فوق لیسانس و دکترا دارند؟
یادمان نرود
در سال 1357 شمسی که دانشجو بودم و به صورت حق التدریس در مدرسه راهنمایی حسن آباد مشغول به تدریس شدم به جز استاد گرانقدرم جناب مرحوم حاج سهراب منصوری در دبستان، همه معلمان و دبیران از مناطق دیگر یا از جرقویه سفلی می آمدند حتی در زمانی که بنده مدیر دبیرستان شهید مطهری بودم چون دبیر یا معلم محلی زن وجود نداشت با حفظ سمت، مدیر دبیرستان دخترانه کمال آباد بودم که هم اکنون به دبیرستان نوردانش تبدیل شده است. اکنون شما چند معلم مرد و زن و دبیر مرد و زن و استاد دانشگاه و حوزه دارید؟ قدر این نعمتها را بدانیم و قدر بزرگوارانی که سختیها را تحمل کردند تا این نتایج به دست آمد.
یادمان نرود 
پزشکان هندی و بنگلادشی، دکتر کارشناس، پالهنگ، فرازپی و سایر پزشکانی که با چه مشقتهایی جذب می شدند و آنها با چه سختیهایی در روستا می ماندند و خدمت می کردند هم اکنون شما چند پزشک، پیرا پزشک، پرستار، بهورز، متخصص آزمایشگاه از زن و مرد محلی دارید؟ قدر بدانیم.
یادمان نرود
موتوربرق را که جناب آقای سعادت زحمت کشیده بود یادتان هست و امروز برق دایم، آب کوهرنگ، خانه بهداشت، خیریه امام حسن مجتبی(ع) به همت والای شیخ محمد جمشیدی، قرض الحسنه غدیر با بزرگواری شیخ محمد قیصری، مجمع رشد اندیشه، شهرداری شهر حسن آباد با زحمات بی دریغ شهرداران 
معظم و اعضای محترم شورای شهر، اداره آب، بهزیستی، کتابخانه، ثبت اسناد و املاک، فرهنگسرا و وبلاگ حسن آباد، بانکهای مختلف همگی حاصل همت و زحمات بی دریغ مردان و زنان بزرگواری است که سختیها، طعنه ها و هزینه های جانی و مالی رابه جان خریده و استقامت کرده اند.
در پایان از همراهی دولتهای خدمتگزار و نمایندگان محترم مجلس مخصوصا جناب آقای دکتر کامران و سرکار خانم اخوان ـ که در وبلاگ کمتر از زحمات آنها یاد شده ـ باید تشکر و قدردانی نمود و خداقوت گفت تا دیگران نیز این مسیرهای خداپسندانه را طی کنند.
حسن قیصری 22 بهمن 88
gheisarihasan@yahoo.com
