پیام یک همشهری از راه دور
حجت الاسلام مرتضی صادقی (شیخ محمد حاج رجب) یکی از همشهریان است که از طرف ایران در کشور برزیل به عنوان ناظر ذبح شرعی مشغول خدمت است. وی پیام زیر را برایمان ارسال داشته است. او در کامنتی اظهار داشت که روزی چند بار به این وبلاگ سر می زند. برای ایشان آرزوی موفقیت بیشتر داریم و انتظار داریم خاطرات و نکات آموزندهی دیگر را نیز برایمان ارسال کند.
با عرض سلام واحترام خدمت مدیریت محترم وبلاگ حسن آباد جرقویه جناب آقای فاطمی
و کلیه عزیزانی که در این وبلاگ زحمات زیادی را متحمل میشوند
در این چند مدتی که بنده جهت نظارت بر ذبح شرعی مستقر بوده ام به چند مسئله شنیدنی برخورد کرده ام
یک روز یکشنبه ای با ذابح که اهل عراق و دکتری که اهل الیگودرز بود راهی کلیسا شدیم. بعد از اتمام خواندن دعاهای خاص خودشان دیدیم پسر نوجوانی حدودا ده ساله را صدا زدند. ذابح بر زبان پرتغالی مسلط بود. وقتی که آن نوجوان را صدا زدند با یک هدیه که نماد به صلیب کشاندن حضرت عیسی(ع) بود جشن تولدش را به او تبریک گفتند و همه حضار وی را تشویق کردند. از ذابح پرسیدم این چه کاری بود؟ ذابح از کشیش علت این کار را پرسید. جواب داد: ما تاریخ تولد بچه ها را میدانیم ووقتی پسری به سن نوجوانی برسد اورا در کلیسا و در جمع فرا میخوانیم و هدیه ای برسم یاد بود به او میدهیم. دیگر این نوجوان عاشق کلیسا ودینش میشود.
سؤال من این است:
ما برای جوان جامعه مان چقدر ارزش قائل شده ایم چرا وقتی یک جوان یک خطائی از او سر میزند تا عمر دارد او را با همان دید قدیمی نگاه میکنیم؟! جوانی که معتاد بوده و الان پاک شده چرا با دید معتاد بودنش نگاه میکنیم؟! مگر امام حسین ع در روز عاشورا با دید جدیدی نگاه به حر نکرد؟!
چرا مسیحیت که قبل از دین ما تاریخ انقضایش سپری شده در همین برزیل که تا سال 2015 یعنی پنج سال دیگر جمعیتش به بیش از 200 میلیون نفر میرسد باید کمتر از یک درصد مسلمان داشته باشد؟ و هزاران چرای دیگر
خدا به همه شما خیر عنایت بدهد که حداقل با این کارتان دل جوانان منطقه را گرم کرده اید.
ومن الله التو فیق
شیخ مرتضی صادقی
14 مرداد ماه 1389
msadeghi_tehrani@yahoo.com