محمود صادقی
گاه کامنتهایی دریافت می کنیم که برای بهتر شدن وضع فرهنگی حسن آباد، به جای فعالیت اقتصادی، سفارش به فعالیت فرهنگی می کنند و حتی کسانی را که به فقرا کمک می کنند مورد انتقاد قرار می دهند و می گویند: پولی را که در این راه صرف می کنید در راه فعالیت های فرهنگی هزینه کنید.
آیا اعتیاد در خانواده های فقیر بیشتر است یا در خانواده هایی که وضع مالی بهتر دارند؟
آیا بسیاری از نزاع های خانوادگی ریشه در مشکلات مالی ندارد؟ در خانواده‌ای که دائم دعواهای زن و شوهری هست، در تربیت فرزند تأثیر بد ندارد؟
دانش آموری که از نظر درسی ضعیف است، اگر خانواده ی او وضع مالی خوب داشته باشد می تواند برای او معلم خصوصی بگیرد.
فقر مالی انسان را از بسیاری از پیشرفتهای علمی و فرهنگی باز می دارد و حتی رفتارهای ناشایست را به دنبال می آورد.
ما مخالف فعالیتهای فرهنگی نیستیم اما اگر پول نباشد آیا مراکز فرهنگی می توانند به کار خود ادامه دهند؟
کشورهای متمدن از اقتصاد خوب نیز برخوردارند؛ زیرا اقتصاد خوب، تمدن هم می آورد.
فقر مالی فقر دینی و فرهنگی را به دنبال دارد.
بنابراین جهاد اقتصادی، جهاد فرهنگی نیز بشمار می رود. توسعه اقتصادی موجب رشد فرهنگی و بلکه رشد دینی جامعه خواهد شد.
