قسمت اول
کم اعتنایی به قرآن کریم، یکی از شکایات پیامبر اکرم(ص) از امت خویش به پیشگاه الهی است. همه ی ما موظفیم قرآن عظیم را در متن زندگی خویش وارد کنیم و از برکات دنیایی و اخروی آن بهره مند گردیم.
حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمود طباطبایی‌نژاد ذوقی خاص در انتخاب آیات قرآن برای نصب در اماکن گوناگون دارد. وی آیات فراوان در این زمینه را شناسایی کرده و بناست به صورت کتابی عرضه گردد.
امید که با تهیه و نصب تابلوهای قرآنی و چشم‌نواز با استفاده از این آیات، حسن آباد را به «شهر قرآنی» در آوریم.
یادآوری: در این سلسله نوشتارها ممکن است برخی اماکن در حسن‌آباد وجود نداشته باشد اما چون ممکن است ساکنان شهرهای دیگر خواهان استفاده از این آیات باشند یا در آینده چنین اماکنی در این شهر تأسیس شود، آیات مربوط به این اماکن را نیز می‌آوریم.
آیه‌هایی که برای هرمکان می‌آید، منحصر به همان آیات نیست چه بسا در آینده نیز آیه‌هایی برای همان مکان‌ها باز هم بیاید.

آب غیر آشامیدنی
ـ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی وَ مَنْ لَمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی؛ کسانی که از آن بنوشند از من نیستند و کسانی که از آن نخورند از من هستند. (بقره، آیه 249)
اداره بازرسی و کنترل های نامحسوس
ـ وان علیک لحافظین * کراما کاتبین * یعلمون ما تفعلون؛ (انفطار/ 10 ـ 12)

اداره برق و الکترونیکی
ـ یَکادُ الْبَرْقُ یَخْطَفُ أَبْصارَهُمْ کُلَّما أَضاءَ لَهُمْ مَشَوْا فیهِ وَ إِذا أَظْلَمَ عَلَیْهِمْ قامُوا؛ (روشنایى خیره کننده ی) برق، نزدیک است نور چشمانشان را برباید. هر زمان که برق براى آنها روشن مى‏سازد، در پرتو آن راه مى‏روند و چون خاموش مى‏شود، توقف مى‏کنند. (بقره/ 20)
ـ اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض؛ خداوند نور آسمانها و زمین است. (نور /35)
ـ اللَّهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّور؛ خداوند، ولى و سرپرست کسانى است که ایمان آورده‏اند آنها را از ظلمتها، به سوى نور بیرون مى‏برد. (بقره/ 257)

اداره پست
ـ اذْهَبْ بِکِتابی‏ هذا فَأَلْقِهْ إِلَیْهِم؛  این نامه مرا ببر و به آنان برسان. (نمل/ 28)

امام خمینی (اماکن به نام ایشان)
ـ وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدینَةِ رَجُلٌ یَسْعى‏ قالَ یا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلین؛ از دورترین منطقه ی شهر، مردى با شتاب آمد (و) گفت: اى قوم من! از این انبیا پیروى کنید. (یس، آیه 20)
ـ َ لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکافِرُون؛ از رحمت خداوند (روح الله) مأیوس نشوید. جز گروه کافران، از رحمت خداوند مأیوس نمى‏شوند. (یوسف، آیه 87)

بنگاه معاملات
ـ فاستبشروا ببیعکم الذی بایعتم به؛ به این داد و ستدی که انجام دادید شادمان باشید. (التوبة 111)

بهداشت مسجد
ـ وعهدنا إلى إبراهیم وإسماعیل أن طهرا بیتی؛ به ابراهیم و اسماعیل سفارش کردیم که خانه‌ام را پاکیزه گردانند. (بقره/ 125)
بهداشتی و درمانی
ـ کلوا من طیبات ما رزقناکم؛ از چیزهای پاک و پاکیزه که روزی‌اتان کردیم بخورید. (بقره، آیه 57)
ـ کلوا من الطیبات؛ از چیزهای پاکیزه بخورید. (المؤمنون/ 51)
ـ کلوا واشربوا ولا تسرفوا؛ بخورید و بیاشامید ولی اسراف نکنید. (اعراف/ 31)
ـ واغضض من صوتک؛ صدایت را پایین بیاور. (لقمان/ 19)

پارک
ـ أَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً یَرْتَعْ وَ یَلْعَبْ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُون؛ او را فردا با ما بفرست تا بگردد و بازى کند و ما نگهبان او خواهیم بود. (یوسف، آیه 12)
ـ یا آدَمُ اسْکُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُکَ الْجَنَّة؛ ای آدم، تو با همسرت در بهشت ساکن شو. (بقره، آیه 35)
ـ ولیستعفف الذین لا یجدون نکاحا حتى یغنیهم الله من فضله؛ کسانی که (وسایل) ازدواج را نمی‌یابند باید پاکدامنی ورزند تا خدا آنها را با فضل خویش بی نیاز گرداند. (النور، آیه 33)

پیراهن دوزی و پیراهن فروشی
ـ اذْهَبُوا بِقَمیصی‏ هذا فَأَلْقُوهُ عَلى‏ وَجْهِ أَبی‏ یَأْتِ بَصیرا؛ این پیراهن مرا ببرید، و بر صورت پدرم بیندازید، بینا مى‏شود. (یوسف/ 93)

جهاد کشاورزی
ـ أولم یروا أنا نسوق الماء إلى الأرض الجرز فنخرج به زرعا تأکل منه أنعامهم؛ آیا نمی بینند که آب را بر زمین بی گیاه روان می کنیم آنگاه از آن محصولاتی را می رویانیم که خودشان و چارپایانشان از آن می خورند؟ (السجدة 27)
ـ فَادْعُ لَنَا رَبَّکَ یُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا؛ از پروردگارت برای ما بخواه تا از آنچه زمین می رویاند، از سبزی و خیار و سیر و عدس و پیازش بیرون آورد. (بقره/61)
ـ وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقاً لَّکُمْ؛ خداوند آب را از آسمان فرو فرستاد و با آن میوه ها را بیرون آورد تا رزق شما باشد. (بقره/22)

خروجی شهر
ـ َاللَّهُ خَیْرٌ حافِظا؛ خداوند بهترین حافظ است. (یوسف/ 64)
ـ إِنَّ الَّذی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرادُّکَ إِلى‏ مَعاد؛ آن کسی که عمل به قرآن را بر تو واجب کرده، تو را به جایگاهت باز خواهد گرداند. (قصص/ 85)
ـ رَبِّ أَدْخِلْنی‏ مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنی‏ مُخْرَجَ صِدْقٍ؛ پروردگارا، مرا با صداقت وارد کن و با صداقت خارج گردان. (اسراء/ 80)
ـ وَ لا تَکُونُوا کَالَّذینَ خَرَجُوا مِنْ دِیارِهِمْ بَطَراً وَ رِئاءَ النَّاسِ وَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ وَ اللَّهُ بِما یَعْمَلُونَ مُحیط؛ مانند کسانى نباشید که از روى هوى پرستى و غرور و خودنمایى، از سرزمین خود بیرون آمدند و (مردم را) از راه خدا بازمى‏داشتند (و سرانجام شکست خوردند) و خداوند به آنچه عمل مى‏کنند، احاطه (و آگاهى) دارد. (انفال/ 47)

دامداری
ـ وإن لکم فی الأنعام لعبرة؛ برای شما در چارپایان درس عبرتی است. (المؤمنون 21)
ـ والأنعام خلقها لکم فیها دفء ومنافع ومنها تأکلون؛ خداوند چارپایان را آفرید که در آنها برای شما وسیله ی گرمی بدن و دلگرمی زندگی و منافعی دیگر است و از آنها می خورید.  (النحل 5)
ـ وارعوا أنعامکم؛ چارپایانتان را بچرانید. (طه/ 54)
ـ وأحلت لکم الأنعام؛ چارپایان برای شما حلال شده اند. (الحج 30)

دفاتر ازدواج
ـ وأنکحوا الأیامى منکم والصالحین من عبادکم وإمائکم إن یکونوا فقراء یغنهم الله من فضله؛ بی‌همسران و بردگان و کنیزان صلاحیت‌دار را به ازدواج در آورید. اگر فقیر باشند خداوند با فضل خویش آنان را بی‌نیاز خواهد کرد.‌ (النور 32)

راه‌ها
ـ واقصد فی مشیک؛ در راه رفتن میانه رو باش. (لقمان، آیه 19)
هو الذی یسیرکم فی البر و البحر؛ اوست که شما را در خشکی و دریا حرکت می دهد. (یونس، آیه 22)
ـ اِهْدِنَا الصِّرَاطَ المُسْتَقِیمَ؛ ما را به راه مستقیم هدایت فرما. (حمد، آیه6)
ـ یَهْدِی مَن یَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ؛ خداوند هرکه را بخواهد به راه راست هدایت می کند. (143)
ـ فَاسْتَبِقُواْ الْخَیْرَاتِ؛ در کارهای نیکو از یکدیگر پیشی گیرید. (149)

رنگ فروشی
ـ صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَة؛ رنگ خدایى (بپذیرید! رنگ ایمان و توحید و اسلام) و چه رنگى از رنگ خدایى بهتر است؟ (بقره، آیه 138)

زایشگاه
ـ یهب لمن یشاء إناثا ویهب لمن یشاء الذکور؛ خداوند به هرکه بخواهد دختر می دهد و به هرکه بخواهد پسر.  (الشورى 49)
ـ هو الذی یصورکم فی الأرحام کیف یشاء؛ او کسی است که شما را در رحم های مادران هرگونه بخواهد تصویر می کند. (آل عمران 6)

زنان و زایمان
ـ هُوَ الَّذی یُصَوِّرُکُمْ فِی الْأَرْحامِ کَیْفَ یَشاء؛ او کسى است که شما را آن گونه که مى‏خواهد در رحم‏ها صورت مى‏دهد. (آل عمران، آیه 6)
ـ رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَک؛ پروردگارا، ما را تسلیم فرمان خود قرار ده! و از نسل ما، امتى که تسلیم فرمانت باشند قرار ده. (بقره، آیه 128)
ـ وَ زَکَرِیَّا إِذْ نادى‏ رَبَّهُ رَبِّ لا تَذَرْنی‏ فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثینَ * فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ یَحْیى‏؛ زکریّا را یاد کن، آن گاه که پروردگارش را ندا داد: اى پروردگار من، مرا تنها وا مگذار. و تو بهترین وارثانى. دعایش را مستجاب کردیم و به او یحیى را بخشیدیم. (انبیاء 89 ـ 91)
ـ وَ الْوالِداتُ یُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَیْنِ کامِلَیْنِ لِمَنْ أَرادَ أَنْ یُتِمَّ الرَّضاعَةَ؛ مادرانى که مى‏خواهند دوران شیردهى را کامل سازند، دو سال تمام فرزندانشان را شیر دهند. (بقره، آیه 233)
ـ وَ امْرَأَتُهُ قَائمَةٌ فَضَحِکَتْ فَبَشَّرْنَهَا بِإِسْحَاقَ وَ مِن وَرَاءِ إِسْحَاقَ یَعْقُوبَ * قَالَتْ یَاوَیْلَتىَ ءَ أَلِدُ وَ أَنَا عَجُوزٌ وَ هَاذَا بَعْلىِ شَیْخًا إِنَّ هَاذَا لَشىَ‏ْءٌ عَجِیبٌ * قَالُواْ أَ تَعْجَبِینَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ؛ همسر ابراهیم ایستاده بود، (از خوشحالى) خندید پس او را بشارت به اسحاق، و بعد از او یعقوب دادیم. گفت: «اى واى بر من! آیا من فرزند مى‏آورم در حالى که پیر زنم، و این شوهرم پیر مردى است؟! این راستى چیز عجیبى است!» گفتند: «آیا از فرمان خدا تعجب میکنى؟!» (هود، آیه 71 ـ 73)
ـ ِ إِنَّا خَلَقْنَاکمُ مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُّضْغَةٍ مخَُّلَّقَةٍ وَ غَیرِْ مخَُلَّقَةٍ لِّنُبَینِ‏َّ لَکُمْ وَ نُقِرُّ فىِ الْأَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلىَ أَجَلٍ مُّسَمًّى ثمُ‏َّ نخُْرِجُکُمْ طِفْلا؛ ما شما را از خاک آفریدیم (مواد غذایى خاک از طریق غذا به صورت نطفه در آمد) سپس از نطفه، سپس (به صورت) خون بسته شده. سپس (به صورت چیزى مانند) گوشت جویده شده که بعضى خلقت کامل یافته (و به دنیا آید) و بعضى خلقت کامل نیافته (و سقط شود)، تا براى شما روشن سازیم (که بر هر چیز قادریم) و آنچه (از جنین‏ها) را که بخواهیم تا سرآمدى معیّن در رحم مادران قرار دهیم، سپس شما را به صورت طفل بیرون مى‏آوریم. (حج، آیه 25)
ـ قَدْ خَسِرَ الَّذینَ قَتَلُوا أَوْلادَهُمْ سَفَهاً بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ حَرَّمُوا ما رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِراءً عَلَى اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا وَ ما کانُوا مُهْتَدینَ؛ به یقین آنها که فرزندان خود را از روى جهل و نادانى کشتند، گرفتار خسران شدند (زیرا) آنچه را خدا به آنها روزى داده بود، بر خود تحریم کردند و بر خدا افترا بستند. آنها گمراه شدند و هدایت نیافته بودند. (انعام، آیه 140)
ـ ولا تقتلوا أولادکم من إملاق نحن نرزقکم وإیاهم؛ فرزندان خود را از ترس فقر نکشید ما روزی شما و آنها را می دهیم. (الانعام 151)
ـ ولا تقتلوا أولادکم خشیة إملاق نحن نرزقهم وإیاکم إن قتلهم کان خطئا کبیرا؛ فرزندان خود را از ترس فقر نکشید ما روزی آنها و شما را می دهیم. کشتن آنها گناهی بزرگ است. (الإسراء 31)

سازمان آب
ـ وجعلنا من الماء کل شیء حی؛ هر موجود زنده‌ای را از آب آفریدیم. (انبیاء/ 30)

سبزی فروشی
ـ فَادْعُ لَنَا رَبَّکَ یُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا؛ از پروردگارت برای ما بخواه تا از آنچه زمین می رویاند، از سبزی و خیار و سیر و عدس و پیازش بیرون آورد. (بقره/61)

شهرداری
ـ هُوَ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَکُمْ فیها؛  اوست که شما را از خاک آفرید و آباد کردن زمین را به شما سپرد. (هود 61)

عسل فروشی
ـ فیه شفاء للناس؛ در عسل شفای مردم است. (نحل، آیه 69
ـ وَ أَوْحَى‏ رَبُّکَ إِلىَ النَّحْلِ أَنِ اتخَِّذِى مِنَ الجِْبَالِ بُیُوتًا وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ * ثمُ‏َّ کلُِى مِن کلُ‏ِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُکِى سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلًا یخَْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مخُّْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِیهِ شِفَاءٌ لِّلنَّاسِ إِنَّ فىِ ذَالِکَ لاََیَةً لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ؛ پروردگارت به زنبور عسل وحى (و الهام غریزى) کرد: از بعضى کوه‏ها و درختان و از داربست‏هایى که مردم مى‏سازند خانه‏هایى بساز. سپس از همه میوه‏ها بخور، پس راه هاى پروردگارت را خاضعانه طى کن.
از شکم‏هاى آنها نوشیدنى رنگارنگ بیرون مى‏آید که در آن شفاى مردم است، البتّه در این (زندگى زنبور) براى کسانى که فکر مى‏کنند قطعاً عبرتى است. (نحل، آیه 68 ـ 69)
ـ مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتی‏ وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فیها أَنْهارٌ مِنْ ماءٍ غَیْرِ آسِنٍ وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ یَتَغَیَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبینَ وَ أَنْهارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى؛ توصیف بهشتى که به پرهیزگاران وعده داده شده، چنین است: در آن نهرهایى از آب صاف و خالص که بدبو نشده، و نهرهایى از شیر که طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهایى از شراب (پاک) که مایه لذّت نوشندگان است، و نهرهایى از عسل مصفّاست. (محمد، آیه 15)

عکاسی و آرایشگاه
ـ الذی خلقک فسویک فعدلک * فی ای صورة ما شاء رکبک؛ خدایى که تو را آفرید و سامان داد و منظّم ساخت، و در هر صورتى که خواست تو را ترکیب نمود. (انفطار، آیه 7 و 8)

غذاخوریها
ـ کلوا واشربوا من رزق الله؛ از رزق خداوند بخورید و بیاشامید. (بقره، آیه 60)
ـ کلوا مما رزقکم الله؛ از آنچه خداوند روزی‌اتان کرده بخورید. (انعام/ 142)
ـ کلوا من طیبات ما رزقناکم؛ از چیزهای پاکیزه که روزی‌اتان کردیم بخورید. (بقره، آیه 57)
ـ کلوا واشربوا ولا تسرفوا؛ بخورید و بیاشامید ولی اسراف نکنید. (اعراف/ 31)
ـ کلوا مما فی الأرض حلالا طیبا؛ از حلال ها و پاکیزه های زمین بخورید. (البقرة/ 168)
ـ کلوا من الطیبات؛ از چیزهای پاکیزه بخورید. (المؤمنون/ 51)
ـ کلوا من رزق ربکم واشکروا له؛ از روزی پروردگارتان بخورید و شکرگزار او باشید. (سبأ 15)
ـ کلوا واشربوا هنیئا؛ بخورید و بیاشامید گوارایتان باد. (الطور/ 19)

قبرستان
ـ إلیه مرجعکم جمیعا؛ بازگشت همه ی شما به سوی اوست. (یونس/ 4)
ـ ولنبلونکم بشیء من الخوف والجوع ونقص من الأموال والأنفس والثمرات وبشر الصابرین* الذین إذا أصابتهم مصیبة قالوا إنا لله وإنا إلیه راجعون * أولئک علیهم صلوات من ربهم ورحمة وأولئک هم المهتدون؛ شما را با ترس و گرسنگی و کم شدن اموال و افراد و میوه‌ها می‌آزماییم و به صابران بشارت ده * صابران کسانی هستند که هرگاه مصیبتی به آنان می‌رسد می‌گویند: ما از خداییم و به سوی او باز می گردیم * رحمت و درود پروردگارشان بر آنان باد. آنان هدایت یافتگانند. (البقرة 155 ـ 157)
ـ إنا لله وإنا إلیه راجعون؛ ما از خداییم و به سوی او باز می گردیم. (بقره/ 156)
ـ کل نفس ذائقة الموت ثم إلینا ترجعون؛ همه مرگ را می چشند سپس به سوی ما باز می گردید. (العنکبوت 57)
ـ کَیْفَ تَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَکُنتُمْ أَمْوَاتاً فَأَحْیَاکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ؛ چگونه است که به خداوند کفر می ورزید در حالی که شما مرده بودید و زنده‌اتان کرد ثم شما را می میراند سپس زنده می کند و بعد به سوی او باز می گردید. (بقره/28)

قرآن
ـ وَإِن کُنتُمْ فِی رَیْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ؛ اگر در (حقانیت) آنچه بر بنده‌ی خود فرستادیم شک دارید، سوره ای همانند آن بیاورید. (بقره/23)
ـ آمِنُواْ بِمَا أَنزَلْتُ؛ به آنچه فرو فرستادیم ایمان آورید. (بقره/41)
ـ ذَلِکَ الْکِتَابُ لاَ رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ؛ در (حقانیت) این کتاب شکی نیست. آن هدایتگر پرهیزکاران است. (بقره/2)

قصابی گاوی
ـ إن الله یأمرکم أن تذبحوا بقرة؛ خداوند به شما فرمان می دهد که گاوی را ذبح کنید. (بقره، آیه 67)

قصابی گوسفندی
ـ وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظیمٍ ؛ ذبح گوسفندى را بلاگردان اسماعیل قرار دادیم. (صافات، آیه 107)

کامپیوتر
ـ سریع الحساب؛ او حسابگر سریعی است. (بقره، آیه 202)
یادآوری: کامپیوتر از طریق محاسبه عمل می کند و لذا عرب ها به کامپیوتر «حاسوب» می گویند.

کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
ـ نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْکَ أَحْسَنَ الْقَصَص؛ بهترین قصه ها را برای تو می خوانیم. (یوسف، آیه 3)

کتابخانه
ـ فیها کتب قیمة؛ در آن کتاب‌های ارزشمندی است. (البینه/ 3)
ـ واغضض من صوتک؛ صدایت را پایین بیاور. (لقمان/ 19)

گلزار شهدا
ـ وَ الَّذِینَ قُتِلُواْ فىِ سَبِیلِ اللَّهِ فَلَن یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ * سَیهَْدِیهِمْ وَ یُصْلِحُ بَالهَُمْ * وَ یُدْخِلُهُمُ الجَْنَّةَ عَرَّفَهَا لهَُمْ؛ کسانى که در راه خدا کشته شدند، خداوند هرگز اعمالشان را از بین نمى‏برد. بزودى آنان را هدایت نموده و کارشان را اصلاح مى‏کند و آنها را در بهشت که اوصاف آن را براى آنان بازگو کرده وارد مى‏کند. (محمد، آیه 4- 6)
ـ وَ لَا تحَْسَبنَ‏َّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فىِ سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتَا بَلْ أَحْیَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ * فَرِحِینَ بِمَا ءَاتَئهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَ یَسْتَبْشرُِونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُواْ بهِِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَیهِْمْ وَ لَا هُمْ یَحْزَنُونَ؛ گمان مبر آنها که در راه خدا کشته شده‏اند، مردگانند بلکه آنها زندگانى هستند که نزد پروردگارشان روزى داده مى‏شوند. آنان بخاطر آنچه خداوند از فضلش به آنها داده، شادمانند، و به کسانى که به دنبال ایشانند، ولى هنوز به آنها ملحق نشده‏اند، مژده مى‏دهند که نه ترسى بر آنها است و نه غمى خواهند داشت. (آل‏عمران، آیه 169 و 170)
ـ وَ لَا تحَْسَبنَ‏َّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فىِ سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتَا بَلْ أَحْیَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ؛ گمان مبر آنها که در راه خدا کشته شده‏اند، مردگانند بلکه آنها زندگانى هستند که نزد پروردگارشان روزى داده مى‏شوند. (آل‏عمران، آیه 169)
ـ وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ یُقْتَلُ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْیاءٌ وَ لکِنْ لا تَشْعُرُون؛ به آنها که در راه خدا کشته مى‏شوند، مرده نگویید! بلکه آنان زنده‏اند، ولى شما متوجه نمى‏شوید! (بقره، آیه 154)

مسابقات ورزشی
ـ فَاسْتَبِقُواْ الْخَیْرَات؛ در کار خیر از یکدیگر پیشی گیرید. (149)

مسجد
ـ إنما یعمر مساجد الله من آمن بالله والیوم الآخر وأقام الصلاة وآتى الزکاة ولم یخش إلا الله؛ مساجد خدا را تنها کسانی آباد می‏کنند که به خدا و قیامت ایمان آورده و نماز برپا داشته و زکات داده و جز از خدا نترسیده‏اند. (التوبة 18)
ـ یا بنی آدم خذوا زینتکم عند کل مسجد؛ ای فرزندان آدم هنگام رفتن به مسجد زینت خود را بردارید. (الأعراف 31)
ـ وأن المساجد لله فلا تدعوا مع الله أحدا؛ مساجد از آن خداست پس هیچ کس را با خدا مخوانید. (الجن 18)
ـ لمسجد أسس على التقوى من أول یوم أحق أن تقوم فیه فیه؛ مسجدی که از روز نخست بر پایه‌ی تقوا بنا شده شایسته‌تر است که در آن نماز بخوانی. (التوبة 108)
ـ أَقِیمُواْ الصَّلوةََ؛ نماز را برپا دارید. (بقره/83 و 110)

ورودی شهر
ـ ادخلوها بسلام آمنین؛ با سلامت و امنیت وارد شوید. (حجر، آیه 46)
ـ رب اجعل هذا بلدا آمنا وارزق أهله من الثمرات؛ پروردگارا این شهر را امن قرار ده و اهل آن را از میوه‌ها و محصولات روزی ده. (بقره/ 126)
ـ ادخلوا هذه القریة فکلوا منها حیث شئتم رغدا؛ وارد این شهر شوید و از هرجا که خواستید به فراوانی بخورید. (بقره/ 58)
ـ رَبِّ أَدْخِلْنی‏ مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنی‏ مُخْرَجَ صِدْقٍ؛ پروردگارا، مرا با صداقت وارد کن و با صداقت خارج گردان. (اسراء، آیه 80)
ـ اهْبِطُوا مِصْراً فَإِنَّ لَکُمْ ما سَأَلْتُم؛ در شهرى فرود آئید زیرا هر چه خواستید، در آنجا براى شما فراهم است. (البقره، آیه 61)