گرماسازی. تا سال 1332 ساکنان حسن آباد برای تهیه ی سوخت زمستانی و برای گرم کردن آب حمام های خزینه ای با مشکلات و زحمت های طاقت-فرسا رو به رو بودند. به این منظور از بوته ای به نام تیغ که به زبان محلی جاج و از کلیونی و گیاه سفت تری به نام قیج که از بیابان های ندوشن تهیه می شد، به عنوان هیزم استفاده می کردند. پس از آن تاریخ، نفت جایگزین هیزم شد.
مردها برای جمع آوری هیزم صبح اول وقت با الاغ به بیابان ها و کوه های اطراف می رفتند. با توجه به این که هریک از بیابان ها و کوه ها نام خاصی داشته و دارد، پیش از حرکت اعلام می کردند که می خواهند مثلا به طرف چاه جاجی بروند، تا اگر به موقع باز نگشتند، خانواده بدانند که به کدام سمت رفته اند. وسیله ی کندن بوته ها بیل هایی با دم باریک بود که در زبان محلی به آن «برد» می گفتند.
محمود صادقی
نیاز به تکمیل